Mr. திருவாளி.

கஷ்டம், நஷ்டம், இழப்பு., வேதனை, துக்கம், அவமானம், ஏமாற்றம், துன்பம், கவலை இத்தனை விசயங்களையும் ஒரு எழுத்தாளன் உணர்வுப்பூர்வமாக வாசகனுக்கு கொடுக்கமுடிகிறது என்றால் ? அவனும் தனது வாழ்க்கையில் அனைத்தையும் அனுபவித்திருக்கிறான், என்றுதானே பொருள், இந்த விசயங்களை தொட்டுப்பார்க்காதவனால், பட்டும்படாமலும்கூட எழுதமுடியாது என்பதே எமது கருத்து, அந்த எழுத்தாளன் தனது எழுத்தாற்றலால் அனைவரையும் கவரும்போது இந்த விசயங்களையெல்லாம் வெகுதூரத்தில் நிறுத்திவிட்டு வேறொரு வட்டத்துக்குள் நுளைந்து விடுகிறான் அப்பொழுது அவனுக்கு கிடைப்பது பெருமை, சந்தோஷம், கௌரவம், பதவி, விருது, செல்வந்தன், இன்பம், அங்கீகாரம், பாராட்டு, கைதட்டல், பரிசு இத்தனை உயர்ந்த வாழ்க்கை அவனுக்கு வந்தடைந்த போதும்... அன்பு, பண்பு, அமைதி, அடக்கம், கனிவு, ஒழுக்கம், எளிமை, பணிவு, புன்னகை, பொருமை காத்து வாழும்பொழுது கடைசிவரை வாழ்வை இந்த வகையில் நிலை நிறுத்திக்கொள்கிறான், மாறாக அகங்காரம், ஆனவம், திமிர், தலைக்கனம், இறுமாப்பு, கெட்டசெயல், சர்வாதிகாரம் நிலைக்கு அவன் மாறும்பொழுது பழைய நிலைக்கே அவன் கொண்டு செல்லப்படுகிறான்... இது ஒரு எழுத்தாளனுக்கு மட்டுமல்ல ! கைவண்டி இழுக்கும் தொழிலாளி முதல் நாட்டை ஆளும் ஜனாதிபதி வரைக்கும் இதே நியதிதான்.... இந்த சட்டத்தை வகுத்தது யாமல்ல ! நமக்கு மேலேயுள்ள, Mr.திருவாளியத்தவன்.

CHIVAS REGAL சிவசம்போ-

இதனாலதான், பதவி வரும்போது.... பணிவு வரவேண்டும் தோழா.... னு கவிஞர் வாலி 1964 ல்-எழுதி, T.M. சௌந்தரராஜன் பாடுனாரோ ?

குறிப்பு – நண்பர் ஊமைக்கனவுகள் அவர்களின் ‘’படைப்பின் உயிர்’’ என்ற பதிவை படித்ததின் காரணமாய் இதை எழுதினேன் திரு. ஊமைக்கனவுகள் அவர்களுக்கு நன்றி, அன்புடன். Killergee.

Video

(Please ask Audio Voice)