சந்தனபுரி, சந்தனப்பொட்டு சந்தானம்

நெற்றியில் காதுவரை விபூதியணிந்து சந்தனப்பொட்டு வைத்திருக்கும் ஒரு மனிதர் நிச்சயம் இறைவனை நம்புகிறார் என்றுதானே அர்த்தம், எனது வாழ்வில் நான் தேவகோட்டையில், பலமுறை பார்த்து இருக்கிறேன் ஒரு குறிப்பிட்ட சமூகத்தை சேர்ந்தவர்கள் திருமணத்தில்... இல்லாத ஏழை எளிய வீட்டுக் குழந்தைகள் கல்யாண பந்தியில் உட்கார்ந்து விடும், அந்தக் குழந்தைகளை தரதரவென இழுத்து வந்து வீதியில் விட்டு சாதியைக் குறித்து நீதியற்ற முறையில் தகாத வார்த்தைகளில் பேசித்துறத்திய எத்தனையோ பெரிய(?)மனிதர்களை நான் பார்த்து இருக்கிறேன், இந்தக் குழந்தைகள் உண்பதால் இவர்களின் கௌரவம் குறைந்து விடும் எனக்கருதும் பெரிய (?) மனிதர்கள் இவர்கள்.

(இதை இறைவனும் பார்த்துக் கொண்டு இருக்கிறான் என்பதை, நினைத்துப் பார்க்க தெரியாத ஆத்திக மனிதர்கள்) 

ஏழையின் சிரிப்பில் இறைவனை காண்போம் என்று சொல்கிறார்களே ! இதை இவர்கள் நம்ப மாட்டார்களா ? 

இந்த மாதிரியான சமூக அவலங்களை காணும் போதுதான் என்னுள் நாமும் எழுதவேண்டும் என்ற எண்ணம் தோன்றிய காலகட்டம் அது, 

தங்களது ம(க்)களுக்கு, திருமணம் நடக்கிறது அவர்கள் நெடுங்காலம் சீரும் சிறப்புமாய் வாழவேண்டாமா ? அதற்கு மனம் குளிர்ந்த மனங்களின் வாழ்த்துகள் கூட உதவியாகுமே எப்படி ? இந்தக் குழந்தைகள் வயிராற உண்டு களித்த சந்தோஷத்தை தங்களது தாய்-தந்தைகளிடம் சொல்ல அவர்கள் வறுமையின் காரணமாய் நம்மால்தான் கொடுக்க முடியவில்லை, தங்கள் குழந்தைகள் சந்தோஷமாய் உண்டதற்கு காரணகர்த்தாவான ! அந்த மணமக்களை மனதிற்குள் வாழ்த்த மாட்டார்களா ? 

அந்த குளிர்ந்த மனங்களின் வாழ்த்துகள்தான் கண்டிப்பாக பலிக்கும் என்பதே எமது வாதம்.

இளம் பசிக்காரனுக்கு கஞ்சி ஊற்றாதவன் புளிசேப்பக்காரனுக்கு பிரியாணி போட்டு, இறைவனிடம் என்ன பயன் பெறப்போகிறான் ?

அவன் பூசிக் கொண்டிருக்கும் விபூதியைப்போல் நாமும் ஒருநாள் சாம்பலாவோம் ? ? ? எனத்தெரியாத பல... ஆத்திக ஜடங்கள், இவர்களைவிட சில... நாத்திக ஜனங்கள் உயர்ந்தவர்களே ! 

   

குறிப்பு - தேவகோட்டையின் சிறப்புகளை மட்டுமல்ல ! வெறுப்புகளையும், யாம் உமிழ்வோம்.