சிலிர்க்க வைத்த, ஸ்ரீலங்கா

அன்பு நெஞ்சங்களே.... இது எமது ஸ்ரீலங்கா சுற்றுப்பயணம் அல்ல ! அபுதாபியில் இருந்து நம் இனிய இந்தியா வரும் போழுது கொழும்பில் இற(ங்)க்கிய விமானம் என்னை சுமார் 35 மணி நேரம் காத்திருப்பு கணக்கில் இருக்கச் சொன்னார்கள் 24 மணி நேரம் என்றாலே தங்குவதற்கு உணவுகளோடு தங்கும் அறையும் கொடுக்க வேண்டும் என்பது விதிமுறை நான் கேட்டதற்கு சுங்க அதிகாரிகள் சொன்னார்கள் நீ இணையத்தில் எடுத்த ‘’இந்த’’ பயணச் சீட்டுக்கு அதெல்லாம் வராது என்றார்கள் சரி நான் 35 மணி நேரம் என்ன செய்வது ? இங்கேயே இருங்கள் எனக்கு வந்துச்சு கோபம் நான் யு.ஏ.இ. அரசாங்கத்தில் வேலை செய்கிறேன் எனது கடவட்டையில் உள்ள குடியுரிமை முத்திரைத்தாளை காண்பித்தேன் நான் இங்கேயுள்ள யு.ஏ.இ. தூதரகத்துக்கு பேசமுடியுமா ?  

(என்னை மேலிருந்து கீழாக ஒரு மாதிரி பார்த்தார்கள், எனது லெட்சணமும் அப்படித்தானே இருந்துச்சு அதாவது கீழே கீழே பாருங்களேன்)



இதோ இப்படித்தான் (அவ்வ்வ்வ்வ்வ்வ்வ்வ்வ்)

ஏன் ?

நான் பேசணும் உடனே அவர் மற்றொரு அதிகாரியுடன் சிங்களத்தில் கடகட கடகட கட் என்று பேசி முடித்தார்கள் மெதுவாகத்தான் பேசினார்கள் பாலசிங்கம் என்ற வார்த்தை மட்டும் தெளிவாக விளங்கியது.

நீங்க ஏன்  ஸார் இந்த மாதிரி பயணச்சீட்டு எல்லாம் எடுக்குறீங்க ?  

(அப்படினா  ஆஃப்பர் போடுவீங்க, வந்து மாட்டுனா ஆப்பு வைப்பீங்களாடா ?  சே. குமாரின் ‘’மனசு’’ கேட்டது) 

உங்களுக்கு தங்கும் வசதி எல்லாம் கொடுக்க முடியாது ஸார், இப்ப என்ன செய்ய சொல்றீங்க ?  நான் வெளியே போகணும் எனது செலவில் தங்கி கொள்கிறேன் நாளைக்குத்தானே திருச்சி விமானம் நாளை காலை சரியாக 05.30 am இங்கே இருப்பேன். சரி இங்கே யாரையாவது தெரியுமா ? 

எனது நண்பர் யாழ்பாவாணன் காசிராஜலிங்கம் தெரியும் சரி இந்த படிவத்தில் அனைத்து விபரங்களும் அவருடைய தொலைபேசி இலக்கமும் எழுதுங்கள் எழுதிக் கொடுத்தவுடன் 24 மணி நேத்திற்கான அனுமதி முத்திரையை எனது கடவட்டையில் குத்தி (கோபமாக) கொடுத்தார்கள், கைச்சுமையை மட்டும் எடுத்துக் கொண்டு கிளம்பினேன்.

விமான நிலையத்தில் 35 மணி நேரம் சும்மாவே இருக்க முடியுமா ? சாப்பிடப் போனால், யு.ஏ.இ. திர்ஹாம்ஸ் செல்லாது, தி கிரேட் இந்திய ரூபாய் செல்லாது, இலங்கை சல்லியும் செல்லாது, டாலர் வேண்டுமாம் முருகன் டாலரோ, ஐயப்பன் டாலரோ, கேட்டால் கழுத்தில் கிடப்பதை கழட்டிக் கொடுத்து விட்டு தேவகோட்டை வாரச்சந்தையில் போய் வாங்கி கொள்ளலாம் அமெரிக்க டாலர்தான் வேண்டுமாம் அதுவும் நம்ம கிட்டேருந்து எப்பூடி ? 

வச்சோமா ஆப்பு என்று நினைத்துக் கொண்டேன். வக்கப்போறாங்கே ஆப்பு என்பது தெரியாமல், வெளியே வந்து இலங்கை ரூபாய் 6000 மாற்றிக் கொண்டேன் மகிழுந்து பிடித்தேன் நீர் கொழும்பு கடகோத்தினி தங்கும் விடுதிக்கு போ என்றேன், தெரிந்த இடம் போல... சும்மா இருக்கும் நேரத்தில் சும்மாகாச்சுக்கும் இணையத்தில் மேய்ந்து வைத்தது இப்போது உதவியது (?)  

அப்பகே உத்தரவாதி - என்னோட உத்ரவாதம்.



இலங்கை, கொழும்புவில் HOTEL லில் ROOM எடுத்து தங்கினேன், ரம்மியமான சூழல், ரசிக்கத்தான் முடியவில்லை காரணம், அது ஒரு பிரபலமான ஒருவரை கொன்று இருந்த நேரம். பகலிலும் சரி, இரவிலும் சரி எந்த நேரமும் ஒரே டமால், ட்டுமீல் என்ற சத்தம் எனது செவிகளில் முத்தமிட்டுக் கொண்டே  இருந்தது.

எங்கும், ஒரு தமிழரைகூட பார்க்க முடியவில்லை, பேச முடியவில்லை. இந்நிலையில் விஜயன் என்ற ஒரு சிங்கள ஆட்டோ டிரைவர் கிடைத்தார், அவருடன்தான் ஊர் சுற்றினேன். எங்கும், கட்அவுட்கள் அதில் சிங்கள எழுத்துக்களே என் கண்ணில் பட்டன ! தமிழ் அழிந்து கொண்டிருப்பதை என்னால் உணர முடிந்தது. எங்கு போனாலும் என்னை வினோதமாக பார்த்தார்கள் காரணம் எனது தோற்றம் தேடப்படும் ஒரு முக்கிய நபரைப்போல் இருந்தது. ஐந்நூறு மீட்டருக்கு, ஒரு ராணவவீரர் துப்பாக்கி சகிதம், ஒவ்வொருவரிடமும் எனது கடவுச்சீட்டை காண்பித்து விபரம் சொல்ல வேண்டியதாகி விட்டது. இந்த நிலையிலும் நான் அவர்களுக்கு தெரியாமல், வீடியோ எடுத்து வந்தேன். 

(வீடியோவை பார்க்கும்போதே புரியும். அவர்கள் வரும்போது மறைத்திருப்பேன்) 

ROOMக்கு வந்தால் MILITERY POLICE நின்றிருந்தார்கள், எனது பெட்டியைப் பிரித்து பறத்திப் போட்டு சோதனை செய்து, நான் இலங்கையில் எடுத்திருந்த வீடியோவை மட்டும், அழித்து விட்டு.

(எந்த ஒரு பொருளையும் அவர்கள் எடுத்துக் கொள்ளவில்லை) 

எனது கடவுச்சீட்டை சோதித்து விட்டு போய் விட்டார்கள். நல்லவேளை மற்றொரு CHIP CARDடை அவர்கள் பார்க்கவில்லை. அவர்கள் போனவுடன் பழக்கதோஷம், பிரித்துப் போட்டதையும் வீடியோ எடுத்து வைத்தேன்.

மறுநாள் அதிகாலை விமான நிலையம் செல்லவேண்டும், ஆட்டோ டிரைவரிடம் ஏற்கனவே சொல்லியிருந்தேன், அவர் வரவில்லை நடந்தே போய் விடலாம் இருப்பினும் அதிகாலை நேரம் என்பதால், HOTELகாரர்கள்,  POLICE பிரச்சனை அதிகமென, வேறு ஏற்பாடு செய்து கொடுத்தார்கள். அவசரத்திற்கு உதவிய மனிதநேயமுள்ள, அந்த சிங்களருக்கு பேசிய தொகையும், மிச்சமுள்ள இலங்கை ரூபாயுடன், இந்திய நன்றியும், இலங்கை இஸ்தூத்தியும் சொல்லி விட்டு வந்தேன்.

மனிதநேயம் என்பது நாடு, மொழி, ஜாதி, மதத்திற்கு அப்பாற்பட்டது. இது உள்ளவன் புனிதனாகிறான், இல்லாதவன் மிருகமாகிறான். நாம் புனிதனாக வேண்டாம் சராசரி மனிதனாகவாது வாழ முயற்சிப்போமே ! 

காணொளி

சரி அடுத்து அமெரிக்கா போவோமா ?