Meet 2 Abu Dhabi Mall

நாங்கள் சந்தித்த அபுதாபி மால் 07.03.2015

ஜியின் மருமகன், கில்லர்ஜி, ஜியின் மகன், குமார்ஜி.

எங்களுக்கு பின்னால் நிற்க்கும் இரண்டு ரோபோட்கள் எந்திரன் திரைப்படத்தில் உபயோகப்படுத்தியவை.

முன்குறிப்பு – எப்ப, யார் சந்தித்தாலும் நண்பர் ‘’மனசு’’ சே.குமார் அவர்கள் பதிவு போட்டு விடுகிறார் சரி நாமலும் ஒரு தடவை இப்படி பதிவு போடுவோமே என்ற ‘’கன்னி’’ முயற்சி இது – கில்லர்ஜி.

கடந்த வாரம் எனக்கு மின்னஞ்சல் வந்தது அன்பின் ஜி குவைத் மன்னன் திரு. துரை செல்வராஜூ அவர்களிடமிருந்து... அவருடைய துணைவியாரும், மகனும் U.A.E அபுதாபியிலிருக்கும் மகளின் வீட்டிற்க்கு வந்திருப்பதாகவும், முடிந்தால் தாங்களும், ‘’மனசு’’ சே. குமார் அவர்களும் சந்திக்கவேண்டும் என்று. நண்பருக்காக இதைக்கூட செய்ய வேண்டாமா ? உடன் எனது தொ(ல்)லைபேசி இலக்கத்தை கொடுத்தேன் மறுநாள் ஜியின் மகன் என்னை தொடர்பு கொண்டு பேசினார் நலகுசலம் விசாரித்து ஜியின் மருமகனிடம் பேசினேன் அவர்கள் இருப்பது வானூர்தி தளத்தின் அருகில் கோதண்டசாமி நகர் என்பதை கேட்டறிந்தேன் அதனால் என்ன ? அவர்கள் U.A.E.யின் கன்னியாகுமரி என்று அழைக்கப்படும் ராஸ் அல் ஹைமாஹ்வில் இருந்தாலும் சென்று காண்பது நமது கடமை அல்லவா ?

(கன்னியாகுமரியா ? அப்படி யாரும் அழைத்தது இல்லையே) 

யாருயா ? இடையிலே இதுவரை இல்லைனா இனிமேல் சரித்திரம் சொல்லட்டுமே... இடையிலே பேசாமல் கம்முனு படிமே... இதனிடையில் கைப்பேசியில் அழைத்து வருகிறேன் என்றேன் நாங்கள் அலைனில் அலைந்து கொண்டிருக்கிறோம் அபுதாபி வந்து அழைக்கிறோம் என்றார்கள், கடந்த சனிக்கிழமை அபுதாபி சிட்டிக்கு வருகிறோம் என்றார்கள் மாலை 05.30 க்கு அபுதாபி மாலுக்கு வருவதாக சொன்னார்கள், நானும் மாலை 04.00 மணிக்கே நண்பர் ‘’மனசு’’ சே. குமார் அவர்களை அழைத்து தயாராக இருக்கச் சொன்னேன் நானும் பேலஸிலிருந்து நண்பர் குமாரின் இடத்துக்கு புறப்பட்டேன் (பேலஸா ?) அதாவது நான் தங்கி இருப்பது ராம்நகர் வீரமாகாளியம்மன் கோவில் தெருவில் இருக்கும் ஒரு ஷேக்கோட பேலஸ் அருகில் அவர்களுடையை காம்பவுண்ட் சுவரும், எனது வில்லாவின் சுவரும் சிறிய அளவில் ‘’டச்சிங்’’கில் இருப்பதால் பேலஸிலிருந்து புறப்பட்டேன் என்று சொல்வது, எனது வழக்கம் விளக்கம் போதுமா ? உங்களுக்கு விளக்கம் சொல்லியே நான் ஓய்ஞ்சுடுவேன் போலயே, இப்படி குறுக்கு கேள்வி கேட்டால் நான் எப்படி பதிவு எழுதுறது ? அப்புறம் நான் மறந்துட்டேனா ? என்னமோவுல... ஆங்….. மாலை 05.18 க்கு சே. குமார் அவர்கள் தங்கி இருக்கும் சிவரக்கோட்டையார் வீதிக்குப்போய் அவரையும் அழைத்துக் கொண்டு சரியாக 05.32க்கு மாலின் உள்ளே நுழைந்தோம் தொ(ல்)லைபேசியில் அழைத்தேன் On the Way என்றார்கள் அத்துடன் நானும் நண்பரும் கோ-அப் உள்ளே போய் குடிப்பதற்க்கு ஏதாவது வாங்குவோம் என பதநீர் இருக்குமா ? என்று பார்த்தால் இல்லை, சரி பருத்திப்பால் இருக்கா ? என்று கௌண்டரில் இருக்கும் பிலிப்பைனியிடம் கேட்டேன், அப் & டௌன் என்னை ஒரு மாதிரியாக பார்த்தாள், சரி நன்னாரி சர்பத் இருக்கா ? என்றேன் போடா நாதாரி என்றாள் இதென்ன  கூத்தா இருக்கு ? இவளுக்கு எவன் வேலை கொடுத்தான் ? என்று நினைத்து மேனேஜரிடம் கம்ப்ளைண்ட் கொடுப்போமென யாருடா இங்கே மேனேஜரு ? என்று கேட்டேன் நண்பர் சே. குமார்தான் விடுங்க அவயென்ன நமக்கு அயித்தெ மகளா ? வாங்க என சமாதானப்படுத்தி விட்டார். உடன் அருகில் இருந்த குளிப்பாட்டி SORRY குளிர்ப்பெட்டியில் ஒபாமாவின் தாய் மொழியான இங்கிலீஷுல எழுதியிருந்த ரெண்டு டின் எடுத்து படித்துப் பார்த்தேன் இங்கிலீஷ் படிச்சா எனக்கு முதுகுவலி வரும் அதனாலே படிக்கலை அப்படியே ஸ்லாவத்தா நடந்து குடித்துக் கொண்டே..... மாலின் வரவேற்பு ஹாலுக்கு வந்து எங்களுக்காகவே போட்டிருந்த இரண்டு சேரில் உட்கார்ந்து சுற்றி இருக்கும் கேமராக்கள் எங்களது பேச்சுகளை பதிவு செய்கிறதே என்பதை ஜாக்கெட் SORRY  சட்டை செய்யாமல் அவர்கள் வரும்வரை பொரணி பேசிக்கொண்டு இருப்போமே என்று....

அன்பின் ஜி திரு. துரை செல்வராஜூ அவர்கள் தொடங்கி, திரு. கரந்தையார், திரு. முனைவர் B. ஜம்புலிங்கம், ஐயா திரு. சீனா, திரு. திண்டுக்கல் தனபாலன், ஐயா திரு. GMB, வில்லங்க கோஷ்டிகள் திரு. துளசிதரன் & கீதா, ஐயா திரு. பழனி கந்தசாமி, பொய்யா... SORRY உண்மையானவர் திரு. சொக்கன் சுப்பிரமணியன், திரு. ரூபன், திரு. பகவான்ஜி, திரு. முத்து நிலவன், திரு. ஜோதிஜி திருப்பூர், திரு. ஊமைக்கனவுகள், திரு. சிபி செந்தில்குமார், திருமதி. தேனம்மை லக்ஷ்மணன், திரு. டி.என். முரளிதரன், திரு. வெங்கட் நாகராஜ், திரு. ஆவி, திரு. குடந்தை சரவணன், திரு. மணவையார், திரு. தி.தமிழ் இளங்கோ, திருமதி. குவைத் மஞ்சுபாஷிணி சம்பத்குமார் 

இவர்களைப்பற்றி பேசும்போது திடீரென எங்களது மனம் அடுத்து நூல் வெளியிடுவது குறித்து தாவியது நூல் வெளியிடுவது எப்படி ? (பிரிண்டிங் செய்து தான்) அது யாருயா ? இப்படியே போனது 06.43 க்கு எனது கைப்பேசி கதற நாங்கள் வந்து விட்டோம் முதல் தளத்தில் நிற்கிறோம் என்றார்கள் பிறகு பொறணியை நிறுத்தி விட்டு ஓடேணியில் (அதாங்க Escalator) ஏறி மேலே போனோம் நண்பரின், துணைவியார், மருமகன், மகள், மகன், பேத்தி நின்றிருந்தார்கள் நலகுசலம் விசாரித்து குடும்ப நிலவரங்கள், மகனின் வேலை தேடுதல், பயண அனுபவங்கள் குறித்து பேசினோம், நண்பரின் பேத்தி வர்ஷிதா என்னைப்பார்த்து சிரித்துக்கொண்டே இருந்தது மனசில் என்ன ? நினைத்ததோ... பிறகு சம்பிரதாயத்துக்காக புகைப்படம் எடுத்துக்கொண்டு விடை பெற்றோம் நண்பர் சே. குமாரின் இடம் வந்தவுடன் அவரிடம் விடை பெற்று வரும்போது நினைத்துக் கொண்டேன்.

இந்த வலையுலகம் நமக்கு எத்தனை நண்பர்களை உறவுகளாய் தந்திருக்கிறது இந்த உறவுகள்தானே ஆஸியில் இருக்கும் எமது நண்பர் திரு. சொக்கன் சுப்பிரமணியன் அவர்களை, நான் வேண்டாமென சொன்னாலும் ‘’ஆஸ்திரேலியா வாங்க கில்லர்ஜி’’ நான் விசிட் விசா அனுப்புகிறேன் என்று கெஞ்ச வைக்கிறது. இதற்க்கு காரணமான என் இனிய தமிழுக்கும், வலையுலகத்திற்கும் நன்றி சொல்லிக்கொண்டு வீரமாகாளியம்மன் கோவில் தெருவில் இருக்கும் எனது பேலஸை நோக்கி புறப்பட்டேன்.

தமிழ் வாழ   அந்தத் தமிழோடு நாமும் வாழ !