மதுரை சுந்தரபாண்டியர்களுடன்...

திரு. தமிழ்வாசி பிரகாஷ், திரு. கில்லர்ஜி, மற்றும் அன்பின் ஐயா திரு. சீனா அவர்கள்.

அன்பு நண்பர்களே வணக்கம்...

மதுரை அம்பிகா திரையரங்கம் அருகில் நின்று அரசியல் பதாகைகளின் வாசகங்களை வாசித்துக்கொண்டு நின்றேன் நம் தமிழன் வார்த்தைகளை செதுக்குவதில் அறிவாளியாக இருக்கின்றானே ஆனால்  அறிவிழந்து கிடக்கின்றானே... வேதனையாக இருந்தது நம் தமிழனுக்கு இன்னும் உறக்கம் கலையவில்லையே என்ன செய்யலாமென ஆலோசிக்கும் பொழுது...

// அறிவுலகம் உன்னை அழைக்கின்றது ஏதும் அறியாதவன் என்றே நினைக்கின்றது // என்ற தமிழ்ப்பாடல் வேறொன்றுமில்லை எனது கைப்பேசியிலிருந்து வந்த அழைபொலியால் நினைவலைகள் கலைந்து யாரென பார்த்தேன் அன்பு நண்பர் திரு. தமிழ்வாசி பிரகாஷ் அவர்களின் அழைப்பு கைப்பேசியை எடுத்து தொடுதிரையை வடக்கு திசையை நோக்கி தள்ளி விட்டு சம்பிரதாயமாக கிரஹாம் பெல்லின் சகோதரியின் பெயரைச் சொல்லி சொல்லுங்கள் நண்பரே என்றேன் இதோ வந்து கொண்டே இருக்கிறேன்.... வாருங்கள், I’m Waiting 4 you என்பதை தமிழில் சொன்னேன் சிறிது நேரத்தில் மோட்டார் சைக்கிளில் தமிழ்வாசி வந்தார் நலம் விசாரித்து விட்டு அன்பின் ஐயா திரு. சீனா அவர்களின் வீட்டுக்குப் போனோம்.

அடுக்குமாடி கட்டடத்தின் நுழைவாயில் காவலாளிகளிடம் விபரங்கள் கொடுத்தவுடன் உள்ளே விட்டார்கள் தொங்கு பெட்டியில் மூன்றாவது தளத்துக்குப் போனோம் வீட்டின் அழைப்பு மணியை அழுத்த கதவைத் திறந்தது ஐயா திரு. சீனா அவர்கள் மற்றும் அவருடைய மனைவி பதிவர் திருமதி. செல்வி அவர்கள் வரவேற்று உபசரித்தார்கள் சுமார் 2 ½  மணிநேரம் வலைப்பூவைப் பற்றியும், வலைச்சரத்தைப் பற்றியும், பல பதிவர்களையும் நினைவு கூர்ந்து பேசிக்கொண்டு இருந்தோம் புகைப்படங்களும் எடுத்து விட்டு விடை பெற்று மீண்டும் நானும், நண்பர் தமிழ் வாசியும் அப்பல்லோ மருத்துவமனையை நோக்கி விரைந்தோம் நண்பர்களே ஏன் தெரியுமா ?

 திரு. கில்லர்ஜி, திரு. வலிப்போக்கன், திரு. தமிழ்வாசி பிரகாஷ்
.

அந்த இடத்தைதானே அடையாளம் சொல்லி நண்பர் திரு. வலிப்போக்கன் அவர்களை வரச்சொன்னோம் அவரும் வர மூவரும் அருகில் இருந்த ஸஃபா உணவகத்தில் சாப்பிட்டுக்கொண்டே பேசினோமா ? பேசிக்கொண்டே சாப்பிட்டோமா ? தெரியவில்லை பிறகு நண்பர் திரு. தமிழ்வாசி அவர்கள் விடை பெற்றார் நானும் நண்பர் திரு. வலிப்போக்கனும், வழிநெடுக பேசிக்கொண்டே வந்தோம் சாலையோரத்தில் ஒரு சிறிய கோயில் இருந்தது அது காளியாத்தாளா ? மாரியாத்தாளா ? என்பதை தினமும் வணங்கும் நண்பர் திரு. வலிப்போக்கன் அவர்களிடம்தான் கேட்க வேண்டும் அதன் அருகில் ஒரு ஐந்தறிவு பைரவர் கிடந்தார் மாலையில் நான் இதே வழியில் போகும்பொழுது அதே இடத்தில் வைரம் பாய்ந்த ஆறறிவு டாஸ்மாக் கிடந்தது இப்பொழுது அதே கோணத்தில்  ஐந்தறிவு... நின்று கொண்டே பேசினோம்... பேசினோம்... பேசினோம்... திடீரென பைரவர் ஆங்கிலத்தில் WEEL என்று கத்திக்கொண்டு ஓடும்போது கவனித்தேன் காதிலிருந்து குருதி ஒழுகியதை காரணம் என்ன ? பிறகுதான் தெரிந்தது நானும் நண்பரும் சுமார் 3 ½ மணிநேரம் அதே இடத்தில் நின்று கொண்டு பிளேடு போட்டதே என்று பிறகுதான் வீட்டுக்குப்போக வேண்டுமென தோன்ற விடை பெற்றோம்.

 

இனிய நண்பர் திரு. பகவான்ஜியை அழைத்தேன் அவர் கன்னியாகுமரிக்கு குமரியம்மனுக்கு வைரமூக்குத்தி நேர்த்திக்கடன் செலுத்துவதற்காக குடும்பத்துடன் சென்று இருப்பதாக சொன்னார் பதிவுகளில்தான் அப்படியோ ?

மற்றொருநாள்...

மதுரை மீனாம்பாள்புரத்தில் நண்பரொருவர் மோட்டார் சைக்கிளில் கொண்டு வந்து இறக்கி விட்டுச்செல்ல நண்பர் திரு. பகவான்ஜியை அழைத்தேன் வந்து வீட்டுக்கு கூட்டிச் சென்றார் அவரது கணினி திறந்திருக்க சந்தர்ப்பத்தை பயன் படுத்தி நானும் இரண்டொரு பதிவுக்கு பின்னூட்டமிட்டேன் அவரின் துணைவியார் தேனீர் கொடுக்க அருந்திக்கொண்டு இருக்கும் பொழுதே கவிஞர் திரு. ரமணி ஐயா அவர்கள் பகவான்ஜியிடம் கைப்பேசியில் என்னை அவரது வீட்டுக்கு அழைத்து வரச்சொல்ல இருவரும் புறப்பட்டோம் வில்லாபுரம் நோக்கி...

திரு. பகவான்ஜி மற்றும் கவிஞர் திரு. ரமணி S அவர்கள்.

எனது ஹெல்மெட் தலையில் நண்பர் கொடுத்த ஹெல்மெட்டையும் மாட்டிக்கொண்டது நல்லதாய்ப்போய் விட்டது காரணம் சொந்த பந்தங்கள் நிறையப்பேர் வில்லாபுரத்தில் இருக்கின்றார்கள் அவர்களை பார்த்தால் என்னாகும் ? வேறென்ன பதிவுகள் மேலும் நீளும் அந்தப்பதிவுகள் வேறு மாதிரியிருக்கும் வீட்டில் கவிஞர் மட்டுமே இருந்தார் எங்களை வரவேற்று எனக்கு நினைவுப்பரிசோடு பொன்னாடை போர்த்தி மனம் நெகிழச் செய்து விட்டார் மலேசிய பயண விபரங்கள், நண்பர் திரு. ரூபன் சந்திப்பு, புதுக்கோட்டை பதிவர் மாநாடு மற்றும் ....த்திகம் பற்றிய விபரங்களை பேசிக்கொண்டு இருந்தோம் பிறகு மூவரும் மோட்டார் சைக்கிளில் உணவகம் வந்து உணவருந்திய பிறகு கவிஞர் விடைபெற நண்பர் பகவான்ஜியும், நானும் பேரூந்து நிலையம் வந்தோம் அவர் அலுவலுக்குச் செல்ல (இரவுப்பணி) நான் பேரூந்தில் தேவகோட்டை நோக்கி புறப்பட்டேன் எமது வாழ்வில் மறக்க முடியாத நாட்களில் இதுவும் One

 கவிஞர் தந்த பரிசு.

 

இதுதான் தி கிரேட் தேவகோட்டை செல்லும் பேரூந்து

எமது சந்திப்பு பதிவுகளைக் காண கீழே இணைப்புகளை சொடுக்கவும்.

கோவைப்பழத்துடன், கில்லர்ஜி

போவோமா... புதுக்கோட்டை

சென்னையில், ஒருநாள்

வாழ்க வளமுடன்.

சந்திப்புகள் தொடரும்...