½ கிலோ கவலை

தனம் என்னும் பணம், என்னிடம் சிறுகச் சிறுக சேரும்போது என் மனம் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக கனம் ஆகத் தொடங்கி விட்டது இதனால் என் குணம் மாறி விடுமோ ? என நான் தினம் பயந்து வாழத் தொடங்கி விட்டேன், வனம் செல்ல வேண்டிய காலமும் நெருங்கி விட்டதே ! போதும் என்ற மனமே பொன் செய்யும் மருந்து என்பதை சிறிது காலம் நான் மறந்து விட்ட காரணத்தால் இந்த பரந்து விரிந்த பூமியில் நானும் பறந்து திரிய மறந்து விட்டேன், இதனால் என் வாழ்வில் அருந்தி பருக வேண்டிய சிறந்த காலத்தையும் நான் துறந்து விட்டேன், இப்பொழுது வருந்தி என்ன பயன் ? எனது வாழ்வில் பணம் என்ற குறிக்கோளை அடையத்தான் நான் நினைத்தேனே தவிர வாழ்ந்து அனுபவிக்க வேண்டுமென நான் ஒருபோதும் நினைத்ததில்லை காரணம், 

(ஒரு காலம் சில நபர்களால் என்னை அவமானம், வேதனை, கவலை, துக்கம் என்ற வட்டத்தை விட்டு வெளியேவிட மறுத்து விட்டது) 

கோபமும், ஆத்திரமும் எனது கண்ணை மறைத்து கொண்டது, இருப்பினும் யாருக்குமே தீங்கு செய்யாமல் பணம் சம்பாரிக்க வேண்டும் என்ற கொள்கை மட்டும் இன்றுவரை என்னை விட்டு விலகவில்லை.

சுவாமி விவேகானந்தரின் கஷ்டப்படாமல் இருக்க கஷ்டப்படு.

என்ற போதனையை முன்னிருத்தி பணம், பணம் என தனம் சேர்த்தேன் ½ கிலோ பணம் சேர்க்கும் போது ஒரு கிலோ கவலையும் சேரும் என்பது பணம் சேர்த்து பார்த்த பிறகுதான் என் அகக்கண்ணுக்கு தெரிந்தது, இப்பொழுது என்ன செய்வது ?

ஐயா அப்துல்கலாம் அவர்களின் துன்பத்தை, துன்புறுத்து.

என்ற போதனையை முன்னிருத்தி இந்த துன்பங்களை துன்புறுத்த துணிந்தேன், இதற்கு தேவைப்பட்டதோ பணம் என்ன விந்தை இது ? அப்படியானால் சுவாமி விவேகானந்தர் சொன்ன, கஷ்டப் படாமலிருக்க, கஷ்டப்படு. என்ற போதனையின் அர்த்தம் என்ன ? 

இந்த பணத்தை நாம் தேடுவது தவறா ?  தேடாமலிருப்பது தவறா ? 

இந்த குழப்பம் கூட எனக்கு ½ கிலோ கவலையை கொடுத்தது, பசிக்கிறது உணவகம் சென்று உணவருந்தி பணம் கொடுக்கிறோம், மறுநாள் பசித்துப் புசித்ததை வெளியேற்றப் போனால் அதற்கும் பணம் கொடுக்க வேண்டி இருக்கிறது, அதற்காக புசிப்பது அவசியமில்லாதது என கருத முடியுமா ? இரண்டில் எதை நிறுத்தினாலும் வாழமுடியாது பிறகுதான் எனக்கு தோன்றியது

சுவாமி விவேகானந்தர் சொன்னதும் சரி, ஐயா அப்துல்கலாம் அவர்கள் சொன்னதும் சரி.

அப்படியானால் துன்பம் வரும்போது என்ன செய்வது ?

வள்ளுவரின் போதனையை முன்னிருத்தி,

துன்பம் வரும் வேளையிலும் சிரிங்க !

காணொளி