பால் பாய்சன்

கல்லல் கல்யாணராமனுக்கும், கல்யாணிபுரம் கல்யாணிக்கும் கல்யாணம் முடிந்து இன்று வெள்ளி விழா 25 ஆம் ஆண்டு இதுவரையில் குழந்தைகளுக்கு பஞ்சமில்லை ஆனாலும் ஆசைக்கும் பஞ்சமில்லையே கட்டிலில் மல்லாந்து படுத்துக் கிடந்த கல்யாணராமனுக்கு பள்ளி கொள்ள வழியில்லை என்று கல்யாணி மீது கோபமாக இருந்தவரை மேலும் கோபத்தைக் கொடுத்தது விட்டத்தில் இருந்த பல்லி ஆம் இவரைப் பார்த்து சிரித்து எள்ளி நகையாடி சொல்லி வைத்தது போலவே இவரின் வாயில் ‘ஆய்’ போயதே காரணம் சட்டென எழுந்தவர் விஜயகாந்த் மாதிரி ‘தூ தூ’ என்று கழிவறைக்குப் போய் வாய் அலம்பி வந்தவரிடம் சத்தம் கேட்டு.. 

என்னங்க ? 

என்று வந்த கல்யாணியை அடிக்கள்ளி வந்துட்டியா ? என்றவரை 

என்னாங்கிறேன் காடு வா வானுங்குது, வீடு போ போனுங்குது ஏதாவது கோல்மால் செஞ்சீங்க மூத்தவன்ட்ட சொல்லி மொத்த விட்ருவேன் ஜாக்கிரதை 

மனைவி ஆட்காட்டி விரலைக் காட்டிச் சென்றதும் ச்சே அவனுக்கு சொல்லி விட்டாள்ல் பயபுள்ளே கில்லி மாதிரி பறந்து வந்து அடிப்பானே மீண்டும் படுத்தவருக்கு மேலே நேரே இவரைப் பார்த்து பல்லி ‘ச்சுச்சூ’ என்றதும் நம்மளை இதுவும் நக்கல் செய்யுதே சட்டென கீழே கிடந்த கோடரியை எடுத்து வீசினார் வீச்சு விலா எலும்புக்கும், தொடைப் பாகத்துக்கும் நடுவில் விழ வெட்டுப்பட்டு கீழே விழுந்த பல்லி துள்ளி துடித்து அகால மரணம் அடைந்தது பள்ளி கொள்ள வழியில்லாத கல்யாணராமன் பல்லியை கொல்லவும் மனம் சமாதானமாகியது உறக்கம் வராததால் உடன் மனதில் தோன்றிய ஹைக்கூ கவிதை ஒன்றை எழுதினார்.

பால் கொண்டு வருவாளென நானிருந்தேன்

 பாவையவள் பாய்சன் போன்ற வார்த்தையை

கொண்டு வந்தாள் மனதை கொன்று சென்றாள்

நான் பள்ளி கொள்வோம் என்றிருக்க, பல்லியை

கொல்லும் பாவத்துக்கு ஆளாக்கி சென்றாயடி

கள்ளி உன் மனமென்ன கல்லா ? பாலா ?

கவிதையை எழுதியவர் நாளை நண்பர் 'தளிர்' சுரேஷ் அவர்களின் சிபாரிசு மூலம் பாக்யாவில் வெளியிட வைப்போம் என்று நினைத்தவருக்கு தூக்கம் கண்ணைச் சொக்க பழைய கால நினைவுகளுக்குள் மூழ்கி உறங்க கல்லூரி கால முன்னாள் காதலி கனகா வந்தாள் கனவில்.

பாவம் கனவிலாவது சந்தோஷிக்கட்டும் நான் போறேன் அடுத்த பதிவெழுத...