பணம்

வர்ண காகிதத்தில் வந்த கலை வண்ணமே

உன்னை சிறை பிடிக்க மனம் எண்ணுமே

நீயும் என்னைப்போல் ஜாதி மதம் மறந்து விட்டாய்

அதனால்தானே எல்லோரிடம் சென்று பழகுகின்றாய்

  என்னிடம் வந்து மனம் மகிழச் செய்கின்றாய்

உடன் ஏனோ பிரிந்தே செல்கின்றாய்

உனது அழகு கண்டு மயக்குகின்றேன்

நீ ஏனோ என்னுள் தங்கிட தயங்குகின்றாய்

உமது வயதில் ஒன்றானாவன் ஆயினும்

நூறானவனாயினும் பாசத்துக்கு குறைவில்லை

என்னை ஏழையென்று நினைக்கின்றாயோ

ஆனால் நான் கோழையில்லை அறிந்தாயே

இன்னும் எதற்கு தயக்கமடி கண்ணே

என்னிடம் நிரந்தரமாய் தங்கிவிடு பெண்ணே

பொன்னைப்போல் பார்த்துக்கொள்வேன் உன்னை

இன்று முதலாவது நேசிப்பாய் நீ என்னை

கடந்த வருடம் ‘’ஊற்று’’ நடத்திய பணம் பற்றிய கவிதைப் போட்டிக்கு அனுப்பி வைத்த கவிதை. வழ(ழு)க்க(கு)ம்போல தோல்வியை இறுகத்தழுவி வந்தது முதல் முறையாக பதிவேற்றுகிறேன். – கில்லர்ஜி