போவோமா... புதுக்கோட்டை

அன்பு நண்பர்களே... நண்பிகளே... வணக்கம்...

புதுக்கோட்டையில் 08.07.2015 அன்று எனது வீட்டில் பதிவர்களை சந்திக்கலாம் என்று கவிஞர் திரு. நா. முத்து நிலவன் அவர்கள் என்னிடம் சொன்னதோடு இல்லாமல் பிரமாண்டமாய் ஏற்பாடும் செய்து விட்டார்கள் இதற்க்காக சகோ கவிஞர் திருமதி. மு. கீதா அவர்கள் பதிவிலேயே போட்டு அமர்க்களப்படுத்தி விட்டார்கள் எனது வரவுக்காக இத்தனை நண்பர் - நண்பிகளா ? உண்மையிலேயே மனம் நெகிழ்ந்து விட்டேன் பல தருணங்களில் பேச முடியாமல் மௌனித்திருந்தேன் ஒரு விதமான துக்கம் தொண்டையை அடைத்து விட்டது காரணம் பின்னோக்கிய நினைவோட்டங்கள் எமது வாழ்வில் பிறவி தொடங்கி சொந்த பந்த உறவுகளால், நண்பர்களால் மனம் நோகடிக்கப்பட்டே விரக்தியுடன் வெறித்த பார்வையிலும் உரத்த சிந்தனையுமாய்... சில காரணங்களுக்காக மட்டுமே இயந்திரமாய் வாழ்ந்து வரும் எனக்கு இப்படியொரு வரவேற்பும், உபசரிப்பும் கிடைத்தால் என் மனம் என்ன செய்யும்  ? இரும்பு இலவம் பஞ்சாகி இலவசமாக பறப்பது போல் உணர்ந்தேன் சில சில தருணங்கள்.

 

சொன்னபடியே மாலை 05.30 மணிக்கு கவிஞரின் வீட்டில் ஆஜராகி விட்டேன் உள்ளே நுழைந்ததுமே எமக்கு சிறிய ஐயம் தோன்றியது நாம் வந்தது புதுக்கோட்டையா ? அல்லது நூல் கோட்டையா ? என்பதே அது ஆம் சுவர் முழுக்க சித்திரம் கண்டு இருக்கின்றேன் இங்கு சுவர் முழுக்க நூல்கள், நூல்கள், நூல்களே... சிறிது நேரத்தில் திரு. கரந்தை ஜெயக்குமார் அவர்களும், திரு. முனைவர் B. ஜம்புலிங்கம் அவர்களும், மற்றும் திருச்சி எனது எண்ணங்கள் பதிவர் திரு. தி. தமிழ் இளங்கோ அவர்களும் வந்து விட்டார்கள் பல விடயங்களும் பேசிப்பகிர்ந்து கொண்டோம் பிறகு கவிஞர் திருமதி. மு. கீதா, திருமதி. மாலதி, திருமதி. ஜெயலட்சுமி, கவிஞர் நீலா மற்றும் பதிவர் அல்லாத சகோ மீனா என்ற மீனாட்சி அவர்களும் வர பேச்சொலி எதிரொலிக்க ஆரம்பித்தது பிறகு தோழர் திரு. மது அவர்கள், திரு. மகாசுந்தர் அவர்கள், கவிஞர் திரு. சோலச்சி அவர்கள், திரு. அப்துல் ஜலீல் அவர்கள், கவிஞர் திரு. செல்வா அவர்கள், கவிஞர் திரு வைகறை அவர்கள் வருகை தந்தார்கள். வரும் ஞாயிறு கவிஞர் திரு. சோலச்சி அவர்களின் நூல் வெளியீட்டுக்கு அனைவரும் வாழ்த்துச் சொன்னோம்.  

  பெரிதாக காண புகைப்படத்தில் ஒருமுறை சொடுக்கவும்.

புதுக்கோட்டை மாவட்ட பதிவர்கள் பாசக்காரர்கள் என்பதில் எனக்கு எள்முனையளவும் ஐயமில்லை ஆனால்  அவர்கள் என் பதிவை தொடர்வதில்லையே ஏன் ? என்பதில் எனக்கு ஏர்முனையளவு ஐயமுண்டு ஒருக்கால் எமது எழுத்தில் வசியத்தன்மை இல்லையோ... என்னவோ... இனியெனினும் முயற்சிப்பேன்.

நான் முதலில் வீட்டுக்குள் நுழைந்த நொடி முதல் இரவு அனைவரும் பிரிந்து செல்லும் வரை நொடிக்கு நொடி கடிக்க வீட்டுக்குள்ளிருந்து உபசரிப்புகள் வந்து கொண்டே இருந்தது விருந்தினர்களை வீட்டில் உள்ளவர்கள் இன்முகத்துடன் வரவேற்று உபசரிப்பதை நானும் அனுபவித்து இருக்கின்றேன் பிறர் வீட்டில் பார்த்தும் இருக்கின்றேன் ஆனால் இந்த வீட்டில் எனக்கு ஓர் ஆச்சர்யமே உதித்தது காரணம் அனைவருமே ஒரே மாதிரியா ? என்பதுதான் அது. நான் பல வீடுகளில் பார்த்து இருக்கின்றேன் உதடுகள் சிரித்து கண்கள் வெறுத்து வரவேற்பதை ஆனால் இங்கோ உள்ளங்களும் சிரிக்க கடைசி நொடிவரை கூட்டாக வரவேற்றார்கள் கவிஞரின் மகன் திரு. நெருடா அவர்களை நான் ஏற்கனவே அறிவேன் இன்றோ மொத்தமாக அறிந்தேன் இந்த நல்லதொரு குடும்பமான பல்கலைக் கழகத்தை கவிஞரோடு சிறிது நேரம் பேசிக்கொண்டிருந்ததில் சுவாசக்காற்று என்னுள் நுழைந்ததோ  என்னவோ எனக்கும் கூட தோன்றியது...

‘’நிலவுக் கூட்டில்

முத்துக்கள் சங்கமம்’’

என்று ஹைக்கூ கவிதை எழுத வேண்டும்போல்... இருப்பினும் கவிதைக்கும் எனக்கும் உண்டோ ? பந்தம் என அட(க்)ங்கி விட்டேன்.

பலரும் எனக்கு நூல்களை கொடுத்து மகிழ்வித்தார்கள் கவிஞர் திரு. நா. முத்து நிலவன் அவர்களும் எனக்கு கம்பன் தமிழும் கணினித் தமிழும் மற்றும் முதல் மதிப்பெண் எடுக்க வேண்டாம் மகளே ! என்ற இரண்டு நூல்கள் பரிசளித்தார்கள் ஆனால் கவிஞர் தனது பதிவர் சந்திப்பு பதிவில் கீழ்கண்டவாறு குறிப்பிட்டதுதான் எனக்கு குழப்பமாக இருந்தது அதை விளக்குவது எமது கடமை அல்லவா இதோ...

நான் ஒரு அலுவலகத்தில்தான் வேலை செய்கிறேன் கவிஞருக்கு நான் அபுதாபியில் ஏதோவொரு லாண்டரியில் வேலை செய்கிறேன் என்ற தகவல் கிடைத்திருக்கும் என்று நினைக்கின்றேன் ஆகவேதான் நான் வெளுத்து வாங்குகிறேன் என்று தவறுதலாக எழுதிள்ளார் என்பதை இங்கு குறிப்பிடுகிறேன்.

பெரிதாக காண புகைப்படத்தில் ஒருமுறை சொடுக்கவும்.

கில்லர்ஜி என்றால் என்ன ? அது எப்படியிருக்கும் ? பொருளா... அல்லது உருவமா... ஒருவேளை ஜடமோ... என்று குழம்பி என்னை வேடிக்கை பார்ப்பதற்கு மட்டுமே வந்த பதிவர் அல்லாத சகோதரி திருமதி. மீனா என்ற மீனாட்சி சுந்தரம் அவர்களுக்கு எமது சிறப்பு நன்றிகள்.

பதிவுகள் மூலம் என்னையும் சிறப்பித்த நண்பர் திரு. கரந்தையார் அவர்கள், நண்பர் திரு. தி. தமிழ் இளங்கோ அவர்கள், சகோ கவிஞர். திருமதி. மு. கீதா அவர்கள், மற்றும் திருமதி. மாலதி, திருமதி. ஜெயலட்சுமி அவர்களுக்கும் எமது நன்றிகள்.

இரவு ஹோட்டலில் உணவருந்திய பிறகு அனைவரிடமும் பிரியாவிடை பெற்று நானும் நண்பர் திரு. தி. தமிழ் இளங்கோ அவர்களும் பேருந்தில் ஏறி புதுக்கோட்டை பேருந்து நிலையம் வந்தோம் பிறகு நண்பர் திருச்சி பேருந்தில் ஏறி விடைபெற நான் மற்றொரு பேருந்தில் ஏறி தி கிரேட் தேவகோட்டையை நோக்கி விடச் சொன்னேன் ஓட்டுனரிடம்...

இந்நாளும் 08.07.2015 எம் வாழ்வில் ஒரு பொன்நாளே...

காணொளி

வாழ்க வளமுடன்.

சந்திப்புகள் தொடரும்...

எமது சந்திப்பு பதிவுகளைக் காண கீழே இணைப்புகளை சொடுக்கவும்.

கோவைப்பழத்துடன், கில்லர்ஜி