Honey என்ற அனிதா

தினேஷ் திருமணம் முடிந்த கையோடு மனைவி அனிதாவை, அபுதாபி அழைத்து வந்து நான்கு வருடங்களாகிறது இன்னும் குழந்தை இல்லை ஒரு அலுவலகத்தில் மார்க்கெட்டிங் மேனேஜர் என்பதால் அடிக்கடி பக்கத்து நாடுகளான ஓமன், குவைத், பஹ்ரைன், கத்தாரில் உள்ள ஃப்ராஞ்களுக்கு போக வேண்டியதிருக்கும், சில நேரங்களில் அங்கேயே தங்கி விட்டு மறுநாள்கூட வரவேண்டியதிருக்கும் தினேஷுக்கு காலேஜில் படிக்கும் காலம் தொட்டே பலவகையான கலை ஆர்வம் உண்டு இங்கு வந்தும் பனிரெண்டு ஆண்டுகள் ஆனாலும் பலமுறை கச்சேரிகளில் கலந்து கொண்டுதான் இருக்கிறான் ஓரளவு நன்றாக பாடவும் செய்வான் இன்னும் குழந்தை இல்லையே என்ற குறையே தவிர வேறொன்றுமில்லை அனிதாவும் இவன் ஊரில் இல்லாவிட்டால் கணினியில் மூழ்கி கில்லர்ஜியின் வலைப்பதிவுகளை படிப்பாள், வதனநூல் நண்பர்களோடு அரட்டை அடித்துக் கொண்டு பொழுதை கடத்துவாள் அல்லது பக்கத்து ஃப்ளாட்டில் வசிக்கும் தமிழ் ஃபேமிலி வீட்டியிருக்கும், அஞ்சு வயது அஞ்சுவை அழைத்து வந்து கொஞ்சிக் கொண்டு இருப்பாள் குழந்தை என்றால் இவளுக்கு இஷ்டம். வாழ்க்கை அழகாக நகர்ந்து போய்க் கொண்டு இருந்தது....

ஒருநாள் தினேஷும், அனிதாவும் அல் வஹ்தா மாலில் வீட்டுக்கு வேண்டிய சாமான்களை வாங்கிக் கொண்டு கார் பார்க்கிங் போகும்போது தற்செயலாக எதிரே வந்தவன்தான் திலீப் அனிதாவை பார்த்து விட்டான்.

‘’ஹேய் அனிதா’’ எப்படியிருக்கே ?

திலீப் எப்படி இருக்கீங்க... இங்குதான் வேலையா ?

ஆமா ஒரு கம்பெனில் ஐ.டி. யில் வேலை செய்யிறேன்,

கல்யாணம் ஆயிடுச்சா ?

இன்னும் இல்லை பார்க்கலாம்.

இவர் எனது கணவர் தினேஷ்

இருவரும் கை கொடுத்துக் கொண்டார்கள்

வாங்களேன் ஏதாவது சாப்பிடலாம்...

பக்கத்தில் இருந்த ஸ்டாலில் நுழைந்தார்கள் பேரர் வரவும் லெஸ்ஸி மூன்று என்றான் திலீப்.

இல்லை திலீப் எனக்கு வெண்ணிலா.

‘’ஏய் அனி’’ நீ இன்னும் வெண்ணிலா சாப்பிடுறதை விடலையா ?

(மனைவியை அடுத்தவன் ஒருமையில் அழைக்கிறான் இதென்ன அனி ? தினேஷின் மனசு கேட்டது)

இல்லை திலீப் இன்னும் விடமுடியலை.

அனி உன்னோட வீடு எங்கே ?

எலக்ட்ரா ஸ்ட்ரீட்ல 501 பில்டிங்க்கு பக்கத்து பில்டிங். பிரபல வலைப்பதிவர் ‘’மனசு’’ சே.குமார் அங்குதான் இருக்கிறார் ஆமா நீங்க ?

நான் பின்னாலேதான் மிங்கி டவர்.

அடடே பக்கத்துலதான் இருக்கீங்க இவ்வளவு நாளா, தெரியாமல் போச்சே

நீ மனசு குமாரோட கதைகள் எல்லாம் படிப்பியா ?

பின்னே எவ்வளவு அழகா கதையை நகர்த்திக் கொண்டு போவாரு... நீங்க படிக்க மாட்டீங்களா ?

எனக்கு இப்பவெல்லாம் நேரம் இல்லை உனக்கென்ன... கணவர் வேலைக்கு போனதும் வீட்டிலே நீ மட்டும் ஃப்ரீயாக இருப்பே.. நீ காலேஜுல படிக்கும் போதே புத்தகப் பிசாசுதானே...

(வீட்டிலே நீ மட்டும் ஃப்ரீயாக... பிசாசு ? தினேஷின் மனசு கேட்டது)

லெஸ்ஸியும், வெண்ணிலாவும் வர திலீபும், அனிதாவும் ரசித்து ருசித்து சாப்பிட்டுக் கொண்டே பேசப்பேச அனிதா சிரித்துக் கொண்டே... இருந்தாள் தினேஷ் என்ற ஜடம் பக்கத்தில் இருக்கிறதே என்ற சிந்தையே இல்லாமல்...

(பேரர் லெஸ்ஸியில் தனக்கு மட்டும் எதற்கு மிளகாய்ப் பொடியைப் போட்டான் ? தினேஷின் மனசு கேட்டது)

எதிரில் இருந்த பேனரில் வாங்கிய கூலிக்கு மாரடிக்க கல்யாண் ஜூவல்லர்சில் நகைகள் வாங்கச் சொல்லி செயற்கையாக சிரித்துக் கொண்டிருந்த ஐஸ்வர்யாராவையும், மாமனாரையும் தினேஷின் கண்கள் முறைத்துக் கொண்டு இருந்தன..

(ஐயா திரு. ஜியெம்பி அவர்கள் மன்னிக்கவும் இது கில்லர்ஜியின் மனசு)

பேசினார்கள், பேசினார்கள் லெஸ்ஸி தீர்ந்தும் பேசினார்கள் தினேஷ் கணைக்க, கலைக்கப்பட்டதைபோல் உணர்ந்து சரி கிளம்பலாம் வலுக்கட்டாயமாக திலீப்தான் பணம் கொடுத்தான்.

அவசியம் வீட்டுக்கு வாங்க,

கண்டிப்பாக வாரேன் அனி

தொல்லைபேசி இலக்கங்கள் இலக்கு மாறின இலக்கணம் மீறி இலக்கியம் பாட... மறுநாள் வெள்ளிக்கிழமை விடுமுறை என்பதால் காலை 11.30 மணிக்கு வந்தவன் மதியம் சாப்பிட்டான் பேசினான், பேசினான் மாலை 03.00 வரை பேசியதில் தினேஷுடன் பேசியது ஒரு முப்பது முதல் நாற்பத்து ஐந்து வரையிலான வார்த்தைகளிருக்கும் கைப்பேசி போக வீட்டு தொலைபேசி நம்பரும் வாங்கிக் கொண்டு போனான் பிறகு வாராவாரம் வந்தவன் வாரத்தில் இரண்டு முறை வந்தான், பிறகு இரண்டு நாட்களுக்கு ஒருமுறை வந்தான், தற்போது தினம் பல நேரங்களில் தினேஷுக்கு உணவு வீட்டில் அலுவலகத்திலிருந்து எப்பொழுது வீட்டு எண்ணுக்கு அழைத்தாலும் பிஸி, செல்லுக்கு அழைத்தால் தாமதமான ரிசீவ்ட் கேட்டால் கிச்சனில், பாத்ரூமில்... ஏதோவொன்று தன்னை விட்டுப்பிரிவது போன்ற உணர்வு தினேஷுக்கு வேலையில் கவனம் சிதறியது...

இது நடந்தது கடந்த ஒரு வருடமாக....

இன்று...

தொடரும்...