சீரியல் சீராழிகள்

 

வணக்கம் நட்பூக்களே... கொரோனா காலத்தில் நானும் தொலைக்காட்சி நாடகத்தை பார்க்கும் அவல நிலைக்கு தள்ளப்பட்டேன். இந்த லட்சணத்தில் இதற்கு LOCKDOWN SPECIAL என்ற பெயர் வேறு. நெஞ்சு பொறுக்குதில்லையே... என்று பாரதி பாடியது இப்படி எல்லாம் நாடக காட்சிகளை அமைப்பார்கள் என்று தெரிந்துதானோ... கீழே 26 நொடிகள் மட்டுமே உள்ள காணொளியை காணுங்கள். இதில் கணவனும், மனைவியும் பேசிக்கொள்கிறார்கள். கணவனை அவன் என்றும், போடா, வாடா, என்றும் சொல்லும் மனைவியை கணவன் போங்க, வாங்க என்று பேசுகிறான். இதில் கணவனை செல்லமாக லூசு என்றும் சொல்கிறாள்.

இந்த கலாச்சார மாற்றம் எங்கிருந்து புறப்பட்டது. இவர்கள் பேசும் விசயம் புனிதமானதே ஆனால் இவர்கள் சொல்லிய விதம் விபச்சாரம் போலவே இருக்கிறது. இன்றைய விவாஹரத்துகள் பெறுகி வருவதின் தொடக்கமே... இவ்வகையான சமூகத்தை சீரழிக்கும் சீரியல்களே... தணிக்கை குழு என்ற ஒன்று இருக்கிறது. அவர்களும் பணம் கிடைத்தால் எதையும் அனுமதித்து விடும் நிலைப்பாடே... இதில் தமிழ்க் கலாச்சாரத்தை சீரழிப்பதில் சன் தொலைக்காட்சியை பின்னுக்கு தள்ளி விட்டான்  ஜீ தமிழ் தொ.கா.காரன். தமிழை இவர்கள் முன்னிருத்துவதே அதை சீரழிப்பதற்கே...

 

இந்த மட்ட ரகமான கதைகளை, காட்சிகளை எழுபதுவன், எடுத்தவன் இவர்கள் எல்லோருமே தமிழர்கள்தானே... ? இவர்களுக்கு தமிழ்க் கலாச்சாரம் தெரியாதா ? அல்லது தமிழன் என்ற அடையாளத்தில், தமிழ் மொழியில் பேசும் வகையில் ஊடுருவலுக்குள் ஜனித்த ஜடங்களா ? பணம் மனித வாழ்வாதாரத்துக்கு மிக மிக அவசியமே... இதில் எவருக்கும் மாற்றுக்கருத்து இருக்க முடியாது. அதற்காக தனது கலாச்சாரத்தை சீரழிப்பவன் சகோதரனின் சரீரத்தை தின்பவனுக்கு ஒப்பானவன்.

 

இந்த இழிவை சகித்துக் கொண்டு இல்லை இரசித்துக் கொண்டு இருப்பதின் முன்னோடிகள் பெண்களே... இதன் விரிவான வளர்ச்சியின் வீழ்ச்சியை புரிந்து கொள்ளும் அறிவாற்றல் பெண்களுக்கு இல்லை என்பதே உண்மை. இதில் பெண்கள் எல்லாவற்றிலும் முன்னேறி விட்டார்கள் என்ற பீற்றல் வேறு. உங்களது அறிவாற்றலை இவைகளில், அரசியல்வாதிகளை தேர்ந்து எடுப்பதில் காட்டலாமே... நாம் நினைத்தால் ஒரேநாளில் இந்த சீரியல் சீராழியர்கள் அனைவரையும் பொட்டியை கட்டிவிட்டு வீட்டுக்கு அனுப்பி விடலாம். அவர்களும் மாற்று வாழ்க்கையை தேடிக் கொள்வார்கள்.

 

நமது எதிர்கால சந்ததிகளின் வாழ்வாதாரத்தை நாம் அனைவருமே மறந்து விட்டோம். ஒழுக்கம், அன்பு, பாசம், மரியாதை, நன்னடத்தை, இவைகளை கற்றுக் கொடுக்கவில்லை. எல்லோருமே பணமே பிரதானம் என்று ஓடிக்கொண்டு இருப்பதால். குழந்தைகளின் பாசம் இல்லாமல் போய் விட்டது. இதன் எதிரொளி புற்றீசல் போலவே தெருவெங்கும் முதியோர் இல்லங்கள். இலவசம் இல்லை. தரம் வாரியாக இன்று இவைகள் வியாபாரத்திற்கு அடிக்கோல் நாட்டி விட்டன... நானும்கூட அயல்தேசத்தில் வெகுகாலமாக வாழ்ந்தது பணத்துக்காக மட்டுமல்ல, எனது குழந்தைகளுக்கு ஏதாவது ஓர் தவறான வழியில்கூட சித்தி வந்து விடக்கூடாது என்ற முதன்மையான காரணத்துக்காகத்தான்.

 

இன்று அந்த பிரிவையே காரணம் காட்டி என்னை எனது குழந்தைகள் குற்றவாளி ஆக்கி விட்டனர். எப்பொழுதுமே தவறு செய்யாமலே தண்டனையும் பெறும் அபாக்கியசாலி நான். என்னைப்போல் இவ்வுலகில் எத்தனை சகோதரர்கள் வாழ்கின்றார்களோ... எனது குழந்தைகளுக்கு எதையுமே போதிக்காமல் காலத்தை கடத்தி விட்டு, இன்று நல்ல சிந்தனைகளை, செயல்களை மட்டுமே எதிர்பார்ப்பது எனது தவறுதான். நமது குடும்ப வாழ்வின் செயலுக்கும், சமூகத்துக்கும் என்றுமே தொடர்புச் சங்கிலி இருந்து கொண்டே இருக்கும்.

 

நான் எனக்காகத்தான் வாழ்கிறேன் என்று ஒதுங்கி விடவே முடியாது. நாம் அழகாக, நேர்த்தியாக, பதினான்கு லட்ச ரூபாயில் விலை உயர்வாக உடை உடுத்துவது சமூகத்தின் பார்வைக்காகத்தான். எனக்கு சமூகத்தைப்பற்றி கவலையில்லை. நான் எனக்காகத்தான் வாழ்கிறேன் என்று ஒருவன் சொல்வானானால் அவன் கோவணத்தை கட்டிக்கொண்டு நடக்க முடியுமா ?

 

காணொளி