நடந்தது நன்றாகவே நடந்தது

   மனிதர்களுக்கு, சந்தோஷங்களும் கவலைகளும் இணைந்து இருப்பதுதான் வாழ்க்கை மகிழ்ச்சிகளை ஏற்றுக் கொள்ளும் மனது, கவலைகளை ஏற்பதில்லை. ஒரு மனிதன் இறுதிவரை சந்தோஷமாக வாழ்ந்து கழிக்க வேண்டுமெனில் பணம் இருந்தால் மட்டும் போதும் என்று நினைப்பது அறிவீனம். எத்தனையோ செல்வந்தர்கள் மகிழ்ச்சியை இழந்து நிற்பதற்கு காரணம் என்ன ?
 
பணமே இல்லாத எத்தனையோ ஏழைகள் மகிழ்ச்சியாக வாழ்பவர்களும் உண்டு போதும் என்ற மனமே பொன் செய்யும் மருந்து. நாம் மகிழ்ச்சியாக வாழ்வது வேறெங்கும் இல்லை நமது மனதில்தான் இருக்கிறது. சரி இந்த மனதை கொடுப்பது யார் ? அதுதான் இறைவன். என்ன நடந்தாலும் அவைகளை இயல்பாக பார்த்து, கடந்து போகும் மனப்பக்குவம் நமக்கு இருக்கிறது என்றால் ? அதுதான் இறைவனை நமக்கு அளித்திருக்கும் மிகப்பெரிய அருட்கொடை.
 
இது நமது இறுதி வாழ்வுவரை நமக்கு மகிழ்ச்சியைத்தரும். மரணமே நிகழ்ந்தாலும் இது நமது வாழ்வின் ஓர் அங்கம் நடந்தது நன்றாகவே நடந்தது என்ற கீதாசாரத்தின் வார்த்தையை மனதுள் ஏற்றி கடந்து போகிறவர் எவரோ அவரே நல்ல வாழ்வு வாழ்பவர். கவலைப்பட்டு என்ன ஆகப்போகிறது ? ஆனாலும் அதனை விட்டு சிலரால் வெளியேற முடியாது. காரணம் இறைவன் அவனுக்கு கொடுத்த மனது இப்படித்தான்.
 
சமூகத்தில் வெட்கப்பட மறுப்பவனும் சந்தோஷமாகத்தான் வாழ்கிறான். வெட்கப்படுபவனிடம் சமூக தவறுகள் இருக்காது. பிறருக்கு சொல்லும் ஆறுதல்கள் என்றுமே அவர்களுக்கு பயன்தரக்கூடியதாக இருக்காது. இதில் நாம் பிறருக்கு சொல்லும் ஆறுதலும் அடங்கும். இருப்பினும் ஒருவருக்கொருவர் ஆறுதல் சொல்லிக் கொள்வது நமது பண்டைய காலம் முதல் உள்ள மரபு. அவரவர் வேதனை அவரவர்களுக்கு மட்டுமே தெரியும்.
 
நாம் இறைவனிடம் நமது பிள்ளைகளுக்கு நல்ல படிப்பையும், செல்வத்தையும், சிறந்த வாழ்க்கையையும் கொடு என்று பிரார்த்திக்கின்றோம் ஆனால் யாராவது நமது மக்களுக்கு எந்த நிலையிலும் கவலைப்படாத நல்ல மனதைக்கொடு என்று கேட்கின்றோமா ? கிடையாது. மனம்தான் நமது வாழ்க்கையில் நிம்மதியைத் தருகிறது. ஆகவே இறையிடம் நமது மக்களுக்கு நல்ல மனதைக் கேட்போம்.
 
கில்லர்ஜி தேவகோட்டை
 
சிவாதாமஸ்அலி-
இல்லாத மனசை எங்கே போயி கேட்கிறது ?

Share this post with your FRIENDS…