மூஸாலி கோயில் (5)

முந்தைய பகுதிக்கு கீழே வரிசைப்படி சொடுக்குக...

(01) (02) (03) (04)

சிவமணி பயந்து நடுங்கி கொண்டு இருக்க அந்த உருவம் அசைந்து அசைந்து அவனருகில் வந்தது அவனுக்கு முன்புறம் நின்று வானத்தை நோக்கி யானையைப் போன்றே பிளிர அந்த உருவத்துக்குப் பின்னால் வெள்ளையாக ஒளிவட்டம் சிவமணிக்கு சர்வநாடியும் ஒடுங்கி விட்டது அருகில் அவனின் பக்கத்தில் மண்டியிட்டு உட்கார்ந்தது

தலைவன் கத்தினான்

முள்வாசி படாக்கோ...

உடனே.. இரண்டு சீடர்கள் பக்கதில் கட்டையில் தலையை சாய்த்து கிடந்த அந்த ஆடோ, நாயோ அதைத்தூக்கி வந்து அதன் பக்கத்தில் கிடத்தி தலையை வடக்கு திசையை நோக்கி திருப்பினார்கள் அந்த உருவம் பிளிரிக்கொண்டு இரண்டு கை விரல்களையும் அதன் வயிற்றின் அடிப்பாகத்தில் நுழைத்துக் கிழித்துக்கொண்டு ’’ஜளப்’’ ’’சழப்’’ ’’ஸலப்’’ ’’ஷழப்’ என்று சப்தத்துடன் குருதியைக் குடித்தது இப்பொழுது அந்த ஆட்டில் உடல் துடித்து அசைவதைக் காணமுடிந்தது உயிர் இருக்கின்றது... நிமிர்ந்து சிவமணியைப் பார்த்தது அதனது முகம் குருதியால் வடிய நரகாசுரன் என்று கேள்விப்பட்டு இருக்கிறோம் அது இப்படித்தான் இருக்குமோ.. கடவுளே பயத்தால் உடல் நடுங்கி கண்களை இறுக மூடிக்கொண்டான் திடீரென வினோதமான சப்தம் கேட்டு விழித்தான்.

’’ப்புளிச்’’

சட்டீரென அவனது முகத்தில் குருதியை உமிழ்ந்தது அந்த உருவம் முகம் முழுவதும் பிசுபிசுவென குருதியின் வாடை குமட்டிக்கொண்டு வர, வாயைத் திறந்து கத்தக்கூட முடியவில்லை

குருதியை உமிழ்ந்ததும் அதன் உருவம் எழுந்து நின்றதும் உடல் கூனிக்குறுகி மீண்டும் அந்த குகை மண்டபத்தை நோக்கி நடந்து போனது சிவமணிக்கு போன உயிர் மீண்டும் வந்தது போல் இருந்தது அப்பாடா நம்மை விட்டுவாங்களோ... மனதில் கொஞ்சம் நிம்மதி வரும்போதுதான் உணர்ந்தான் அவனது தலைமாட்டுக்கு அருகிலிருந்து தொடங்கியது பிளவு ஆம் பூமியை மெதுவாக பிளந்து கொண்டு மண்ணுக்குள்ளிருந்து எழுந்தது அந்த உருவம் முழுவதும் வெளியே வரவில்லை தலை முதலில் வந்தது பிறகு ஒரு கை வெளியே வர அடுத்த கையை தலையில் தாங்கிப் பிடித்துக் கொண்டு உருண்டையான மொட்டை தலையுடன் உருண்டை விழிகளை உருட்டிப் பார்த்தது மொத்தமே மண்ணால் செய்த உருவமே கை விரலில் இருந்த மண் வளையத்தை உருவி சிவமணியின் தலையின் வழியே கோர்த்து அவனது வயிற்றுப் பகுதியில் நிறுத்தியது பிறகு தனது உடலில் இருந்து மண்ணை சுரண்டி அவன்மீது தூவி விட்டு, சிவமணியின் காதருகே....

ஜோஸி... முஸூங்கீ...

என்று மெதுவாக சொல்லி விட்டு மீண்டும் மண்ணுக்குள் கிழிறங்கி மறையவும் தலைவன் கத்தினான்.

ஜட கோண்டியா...

சப்தத்தின் ஒலி கேட்டு மீண்டும் மயக்கத்திற்கு போனான் சிவமணி.

   

தொடரும்....