அழகர்மலையிலிருந்து...

மதுரை, அழகர்கோவில் சென்றிருந்தேன் உறவினர்கள் சாமி கும்பிடுவதற்காக எனது மகிழுந்தில் போயிருந்தோம்.. மருமகள் எட்டு மாதமாக இருந்ததால் மலைக்கோவில் போகக்கூடாது என்ற ஐதீகத்தை மதித்து நான் மேலே போகவில்லை //இல்லாட்டாலும் கொச்சிக்கு போக கொடிகட்டித்தான் நிற்பே// என்று முணங்குவது கேட்கிறது. ஆகவே கீழே மலையடிக் காட்சிகளை தங்களிடம் பகிரலாமே என்று எமது விழிகளால் ஸ்கேன் செய்யத் தொடங்கினேன்.

பெருமாள் என்னைக் கடந்து போனார்.

பொழுது புலரும் தருணத்தில் சென்று விட்ட காரணத்தால் எல்லாவற்றையும் என்னால் கண்டு களி(ணி)க்க முடிந்தது. அங்கு நிறுத்தி இருந்த தேரின் மரவேலைப்பாடுகளின் நுணுக்கங்களை ஆராய்ந்தேன் பள்ளியொன்று இருந்தது அதனை கண்டு புகைப்படம் எடுத்தேன். சாலையோரத்தில் துறவிகளைப் போல் எல்லா அகவையிலும் சாமியார் (?) கோலத்தில் Moneyயைத் தேடும் மனிதர்கள். இவர்கள் எல்லோருமே காவி வஸ்திரம், விபூதி, சந்தனம், குங்குமப்பொட்டு, ருத்ராட்ஷ மாலைகள், கவசகுண்டலம் சகிதமாக முருகனின் அருளை நாடிவரும் பக்தர்களுக்கு இவர்கள் முன்கூட்டியே அருளைத் திணிக்கின்றார்கள், காணிக்கை கூடினால் மென்மேலும் அருள். ஒரு தலை ராகம் திரைப்பட இசையமைப்பாளரின் மூத்த மகனின் தொடக்ககால பால்வடியும் முகம் போன்ற ஒரு சாமியார் (இப்படி சுற்றி வளைத்து சொல்லக்காரணம் எனக்கு சிம்பு என்ற பெயரை எல்லாம் எனக்கு சொல்லவோ, எழுதவோ தெரியாது) அகவை இருபத்து மூன்றரை இருக்கலாம் சீக்கிரமே பெயரன் பிறக்கப் போகிறான் என்றா(ன்)ர்.

நாடோடி மன்னர்களின் மண்டபம்

உறவினர் குழுவில் ஓர் இளஞ்ஜோடியும் உண்டு வழக்கமாக இப்படி ஜோடிகளிடம் இவர்கள் விடும் வசனம்தானே... ஐயா உங்களைத்தான் என்று என்னை அழைக்க, எனக்கு குழப்பம். ஆஹா இதற்கெல்லாம் மயங்கி நாம் சட்டென நூற்றி இருபத்து ஐந்து ரூபாய் நோட்டு ஒன்றை எடுத்துக் கொடுத்தால் திருச்சிக்காரவுங்க நம்மைப் பார்த்து ஹூஸ்டனிலிருந்து இஃகி இஃகி இஃகி என்று எள்ளி நகையாடக்கூடுமே என்ற கவலை வேறு.

தேர் இழுக்கும் வடம்

இருப்பினும் மனதிலொரு மகிழ்ச்சி பெயரன் பிறக்கப் போவது உறுதிதான் போலும் ஆகவேதான் திருச்சிற்றம்பலம் திருவாய் மலர்ந்து இருக்கிறார். காலையில் இவர் பல் துலக்கவில்லை என்பதை பிறகு ஆதாரத்துடன் சொல்வேன். இருப்பினும் எனக்கு ஐயம் உடன் மகிழுந்தின் உள்ளே இருக்கும் உள்ளதை உள்ளபடி காட்டும் கண்ணாடியில் எனது அழகிய முகத்தைப் பார்த்தேன், சற்றே மீசையை முறுக்கி விட்டும் பார்த்தேன் ஏமாளி ஏகாம்பரம் என்று எழுதி இருக்கிறதா... ? இல்லையே.

சுவாமிகளே மீண்டும் திருவாய் மலர்ந்தார் நான் சோசியன் அல்ல சொன்னது பலிக்கும் இறைவனை அரைமனதுடன் நம்புபவர் ஐயா நீர் இதற்கு உமது வாகனத்தில் எழுதி இருக்கும் இறைவன் இருப்பின் அவனே துணை என்ற உமது மூலமந்திரமே சாட்சி உம்மால் இயன்ற காணிக்கையை கொடும். இவ் வாகனத்தின் உரிமையாளர் நாமென்று எப்படி தீர்மானித்தார் ? ஏற்கனவே வலைப்பூவில் எழுதி இருந்தோமே படித்து இருப்பாரோ... இப்பொழுதுதான் எல்லோர் கையிலும் டச்போன் இருக்கிறதே... யாரிடம்தான் பணம் இல்லை ? வேறு வழியின்றி பத்து ரூபாய் நோட்டு ஒன்றை ஐந்துமுறை எண்ணி விட்டு கொடுத்தேன் நானும் நாணயமானவன்தானே...

வழியில் வள்ளலார் ஆலயத்தில்.

அடுத்து இவர்களின் காலைக்காட்சிகளை விவரிக்கிறேன். இவர்கள் எல்லோருமே இரவு நேரங்களில் ஏதோவொரு மண்டபங்களில் உறங்கி விட்டு காலையில் பொதுக்கழிப்பறைகளில் அல்லது மலையடிவாரங்களில் போய் காலைக்கடன்களை ஃபே பண்ணி விட்டு பிறகு இந்த மரத்தடிகளில் கூடுகின்றார்கள். நிகிழிக்குப்பிகளில் தண்ணீர் பிடித்து வந்து, அதில் பல் துலக்கி விட்டு, அந்த நீரிலேயே முகம் கழுவி தலையை சற்றே நீரில் துடைத்து வேறு வழி இல்லையே குளமோ, குட்டையோ எங்கு இருக்கிறது ? என்றாவது ஓர்தினம் குளிப்பார்கள் போலும். சந்தனம், விபூதிப்பட்டை, உத்திராட்சக் கொட்டை சகிதமாக ஒருவருக்கொருவர் அலங்காரம் செய்து கொள்கிறார்கள். வேறென்ன ஃப்யூட்டி பார்லர் போகவா முடியும் ? முருகப்பெருமானிடம் அருள் பெற வரும் பக்தர்களை மடக்கி அருள் பாவிக்கின்றார்கள். இதில் அதிகாலையில் வந்தவர்கள் நா(ன்)ங்கள் ஆகவே இவர்களின் வணடவாளங்கள் தண்டவாளத்தில் ஏறுவதை காண முடிந்தது. வரும் வழியில் அருட்பெருஞ்ஜோதி தனிப்பெருங்கருணை இல்லத்தில் கொண்டு சென்ற உணவுகளை உண்டு களித்தோம்.

சரி இவர்களில் மற்றொரு வர்க்கங்களின் வாழ்க்கை முறைகளையும் கண்டு கொள்ளும் வாய்ப்பும் கிட்டியது அதை வேறொரு பதிவில் சந்திப்போம்.

காணொளி