கண்கள்

சமீபத்தில், கோல்கொண்டாவுக்கு திருமணம் ஒன்றிற்கு சென்று வந்தேன், மணமகளை அலங்கரித்து கொண்டு வந்து நிறுத்தினார்கள். எப்படித் தெரியுமா ? கோவில் திருவிழாக்களில் யானையை அலங்கரிப்பது போலிருந்தது ஒட்டு மொத்த கண்களும் அந்தப்பெண் அணிந்திருந்த நகைகளைத்தான் பார்த்துக் கொண்டு இருந்தன, இதில் எத்தனை கண்கள் அதை வேறு விதமாக பார்த்திருக்கும் ?

பெருமூச்சுடன் ஹூம், எனநிறுத்தி விடும் கண்கள்,

கொடுத்து வைத்தவள், எனமறந்து விடும் கண்கள்,

நம்ம, அப்பனும்தான் இருக்கானே, தகப்பனை சபிக்கும் கண்கள்,

பார்த்துக்கொண்டே, கள்ளத் திட்டமிடும் கண்கள்,

ஒரு துளி கிடைச்சா நாம, கரையேறிடலாமே என ஏங்கும் கண்கள்,

ஒரு மாலைய அத்தா துபாய் விசாவுக்கு, ஆகுமே என்ற கண்கள்,

அழகுக்கு அழகு, எனரசித்து மகிழும் கண்கள்,

நகையை பார்த்ததினால், விரக்கியாகும் கண்கள்,

ஒரு செட் கிடைச்சா நம்ம லைப் செட்டாகுமே, என்ற கண்கள்,

நல்ல வேளைப்பாடா இருக்கே ஆராய்யும், ஆச்சாரியின் கண்கள்.

அப்பறம், வீட்டுக்கு வந்து எம் புள்ளைக்கு, கண்ணுபட்ருச்சு, காது பட்ருச்சுன்னா எப்பூடி ?

இந்தப் பணக்காரர்கள், இருப்தால்தான் வரதட்சணை கொடுக்கிறார்கள், நம் மகள், நல்ல முறையில் வாழவேண்டும் என்றுதான் கொடுக்கிறார்கள் அதை இப்படி உலகறிய வெளிப்டுத்துவதின் நோக்கமென்ன ? தற்பெருமை நம்மிடம் இவ்வளவு இருப்பது தெரியட்டுமென்ற அகம்பாவம்.

அதுக்குத்தானே, திருட்டுப்பயல்க வக்கிறாங்கே ஆப்பு, அப்புறம் குத்துதே, கொடையுதேன்னா எப்பூடி ? 

நாட்டில் திருட்டும், கொலைகளும், கொள்ளைகளும், கடத்தல்களும் பெருகிப் போவதற்கு இவர்களும் ஒருமுக்கிய காரணமே... இவர்களிடம், கொள்ளையடிப்பதால் ஒன்றும் குறையப் போவதில்லை, இதில் நடுத்தரவர்கமும், ஏழைகளும் சேர்ந்து பாதிக்கப்படுகிறார்களே !