வரலாற்றின் அழகு

கோயமுத்தூரின் முக்கிய சாலையில் சிங்காநல்லூர் பேருந்து நிலைத்தின் அருகில் ஒரு தியாகியின் சிலையொன்றை வைத்து இருப்பதை கண்டேன். அவரது பெயர் திரு. N. G. ராமசாமி தோற்றம் 11.03.1912 மறைவு 12.02.1943 அதாவது இவரது அகவை 31 சரியா ? ஆனால் இவரது சிலையின் தோற்றத்தை சுமார் ஐம்பது அகவைக்கும் மேலானவர் போல் வடித்து இருக்கின்றார்கள். இது எப்படி சாத்தியமாகும் ?  

மஹாத்மா காந்தியின் உருவம் என்றாலே அவரை தாத்தாவாகவே நாம் நினைக்கிறோம். இருப்பினும் அவரது இளமைப் பருவத்தை நாம் அங்கீகரிப்பதில்லை. திரு. N.G.ராமசாமி அவர்கள் ஐம்பது அகவைவரை வாழ்ந்திருந்து இப்படி சிலை வடித்திருந்தால் இதில் ஐயப்பாட்டிற்கு வேலையேயில்லை ஓர் பழஞ்சொல் உண்டு ‘’இளமையில் மரணிப்பவன் முதுமையடைவதில்லை’’ என்று இப்பருவத்தில் மக்கள் இவரைக் கண்டு இருக்க சாத்தியமேயில்லை. திருப்பூர் கொடி காத்த குமரன், திரு. பகத்சிங் போன்றவர்களை நாம் இளமையாகவே பார்க்கிறோம் இல்லையா... காரணம் அவர்கள் இளமையில் உயிர் நீத்தவர்கள்.
 
திருவள்ளுவரைக்கூட அவர் முதுமைவரை வாழ்ந்ததால்தான் அவரது உருவத்தை நமது முன்னோர்கள் சித்திரமாக வரைந்து வைத்திருந்தார்கள். அது இன்று டிஜிடல் பிக்சராக உருமாறி நிற்கிறது. இது நமது மாணாக்கர்களுக்கு குழறுபடியான சிந்தனையை வளர்க்கும். இது தவறான செயல் என்பது யாருக்குமே தெரியவில்லை என்பதுதான் ஆச்சர்யமாக இருக்கிறது. சொல்லும் செயலும் ஒன்றாக, நன்றாக இருப்பதே வரலாறுகளுக்கு அழகு.