சேனா உனது நாளில்...

கலைச்செல்வி கில்லர்ஜி

30.05.2001

நீ இறந்து

நான் இருந்து

பலருக்கு

நல்வாழ்வு

சேனா... இன்று உனது 18-ஆம் ஆண்டு நினைவு தினம் உனது மரணத்தின் கடைசி தருணத்தில் உனக்கு நான் செய்து கொடுத்த சத்தியத்தை முழுமையாக நிறைவேற்றி விட்டேன் என்பதில் எனக்கு ஆத்ம திருப்தி நாளை எனது ஆத்மாவுக்கும் திருப்தி.

நமது செல்வங்களுக்கு அவர்கள் விரும்பிய வகையில் வாழ்க்கை அமைத்து அவர்களுக்கு துணையையும் அமைத்து விட்டேன் இன்று எனக்கு துணையின்றி நிற்கின்றேன் எள்ளளவும் எனக்கு வாழ்வில் பிடிப்பு இல்லை இளமைக் காலத்தையே நீ இல்லாமல் கடந்து விட்டோம் இனி வரும் காலத்தை சுலபமாக கடந்து விடலாம் என்று மனதில் மமதையோடு வாழ்ந்தேன் ஆனால் மனைவி இல்லாமல் இளமையை கடக்கலாம் முதுமையை கடப்பது பெரும் கஷ்டம் கணவன் இல்லாமல் மனைவியால் வாழ்க்கையை கடந்து விடலாம் ஆனால் மனைவி இல்லாமல் கணவன் வாழ்வது நடைபிணத்துக்கு சமமானது முதுமை வாழ்வை கடப்பதில் இவ்வளவு  பிரச்சனைகள் உள்ளதா ?

இன்றைய அனுபவம் எனக்கு நாளும், பொழுதும் பாடத்தை தருகிறது எல்லா உறவுகளும் என்னை வேதனைப்படுத்தி விட்டது இந்த உறவுகள் அனைத்துமே என்னால் பயன் பட்டவர்கள் இவர்களுக்காகவே நான் வாழ்ந்து இருக்கிறேன் எனக்காக நான் எதையுமே எடுத்துக் கொள்ளவில்லை உணவு முதற்கொண்டு ஒதுக்கி வைத்து பணம் சேர்த்தேன் இது எவ்வளவு பெரிய அடிமுட்டாள்த்தனம் என்பதை இப்பொழுது உணர்ந்து, என்னை நானே வெறுக்கிறேன் வெளியுலகில் பலரும் என்னை விபரமானவன் என்றும், புத்திசாலி என்றும், திறமையானவன், உண்மையானவன், நேர்மை தவறாதவன் என்றும் பெயரெடுத்து  இருக்கிறேன் ஆனால் நடைமுறை குடும்ப வாழ்வில் நான் முட்டாளாக, ஏமாளியாக வாழ்ந்து இருக்கிறேன் என்பதே நிதர்சனமான உண்மை.

இப்பிறவியில் நான் அனுபவித்தது என்ன ?

ஆழ்ந்து யோசித்தால் வித விதமான விலை உயர்ந்த உடைகளை திரு. மோடி அவர்களின் தரத்துக்கு இல்லாவிட்டாலும் ஓரளவு நல்ல விலையில் கோட் ஸூட் வாங்கி அணிந்து இருக்கிறேன் இது மட்டுமே இதுவும்கூட பணியின் காரணமாக நான் வாழவேண்டிய சூழல்.

சமீப காலமாக சகோ திருமதி. கோமதி அரசு அவர்கள் பலரது தளங்களில் மட்டுமல்ல, அவரது தளத்தில்கூட என்னை தாயுமானவர் என்று குறிப்பிட்டு வருகிறார். இதற்கு நான் தகுதியானவனா என்பதை நானறியேன். இதை வலியுறுத்தி சகோ திருமதி. கீதா சாம்பசிவம் அவர்களும் எழுதி விட்டார்கள். இதைப்படித்து எனது விழிகளில் நீர்த்திரை இட்டாலும் மறுபுறம் எனது உண்மை நிலையறியாமல் எழுதி விட்டார்களே என்ற பரிதாபமும்கூட அதற்காக இவர்கள்மீது எனக்கு துளியளவும் கோபமில்லை.

சேனா... நமது செல்வங்கள் என்னை தாயுமானவனாக நினைக்க வேண்டுமென்ற பேராசையெல்லாம் எனக்கு கிடையாது, தந்தையானவன் என்று கருதினால் போதுமென்ற ஆசையும் கிடையாது ஒரு சராசரி மனிதனாக கருதினாலே பெரும்பேறு என்று கருதும் நப்பாசை மட்டுமே இருக்கிறது. நமது குழந்தைகளுக்கு நான் யார் தெரியுமா ?  

துபாய்க்காரன்

இந்த வார்த்தையை ஊர்க்காரர்கள் சொன்னால் பெருமைதான் பெற்ற செல்வங்களுமா ? தற்போதைய பல இரவுகள் ஈரத்தலையணைகளுடன் போராடிக் கழிக்கின்றேன் இந்நிலை அறியாமல் என்னைக் குறித்து இவர்கள் புகழ்ந்து எழுதுவது எனக்கு குற்ற உணர்வைத் தருகிறது ஆகவே சகோதரிகளே உங்களுக்கு நான் நன்றி சொல்ல மாட்டேன்.

சமீபத்தில் ஒருவரது தளத்தில் எழுதிய கதையை ஒன்றிப் படித்து இந்தப் பெரியவரின் நிலைப்பாட்டில்தான் நானும் வாழ்கிறேன் என்று கருத்துரை இட்டேன் அதற்கு உடனே வலையுலக நண்பரிகளிடமிருந்து கருத்துரை வழியாகவும், வாட்ஸ்-அப் வழியாகவும், அலைபேசி வழியாகவும் என்ன பிரச்சனை என்று கேட்டு என்னை சலனப்படுத்தி விட்டார்கள் எனக்கும் இவ்வளவு உறவுகள் இருக்கிறதே என்பதை அறிந்து விழிகள் நிறைந்து விட்டன இதற்காகவே நூறு ஆண்டுகள் வாழலாமே என்ற எண்ணம் வந்தது.

2015-ஆம் ஆண்டு மே மாதம் 18-ஆம் தேதி நான் உனக்காக எழுதிய கவிதையை ஆகஸ்டு 30-ல் நான் வெளியிட்ட திரு(மண்)நாள் பதிவை படித்த சென்னை திரு. சுப்பு தாத்தா அவர்கள் அதை பகுதாரி ராகத்தில் பாடலாக பாடி யூட்டியூப்பில் ஏற்றினார். அந்தப்பாடல் வரிகள் இன்றைய சூழலிலும் மிகவும் பொருத்தமாக இருப்பதால் மீண்டும் பதிவேற்றினேன்.

கேளொலி

எனது இறுதி காலத்தின் மாதிரி வடிவம் எனது விழிகளில் தெரிகிறது.