இனி யார் துணை ?

சமீபத்தில் ஓர் கோயிலுக்கு சென்று வந்தேன் எதற்காக தெரியுமா ? நேர்த்திக்கடன் என்று காசுகளை மஞ்சள் துணியில் சுற்றி வைத்து விடுவார்கள் என்பது தாங்கள் அனைவரும் அறிந்த விடயமே... குடும்பத்தில் வேண்டப்பட்டவர் செய்த வேலை... இல்லை வைத்த, நேர்த்திக்கடன்கள். ஒன்றல்ல, இரண்டல்ல மஞ்சள் முடிச்சுகளை அவிழ்த்து இரு கைகளிலும் அள்ளிக் கொள்ளும் அளவுக்கு காசுகள்.
 
இந்தக்காசுகள் ஐந்து பைசாவிலிருந்து, இன்றைய ஐந்து ரூபாய் காசுகள் வரையில் இருந்தன அப்படி என்றால் இவைகளின் காலங்கள் எவ்வளவு என்பதை நீங்களே புரிந்து கொள்ளுங்கள். சரி இவைகள் எந்தக் கோயிலுக்கு, எதற்காக வைத்த நேர்த்திக்கடன்கள் ? அதை யாமறியோம் பராபரமே... சுமார் இரண்டு ஆண்டுகளாக எனது மகிழுந்திலேயே இருந்தது. எனக்கும் இது மனசஞ்சலத்தை கொடுத்தது. இதன் முடிவு ? காசுகளை கொல்லங்குடி காளி கோயிலில் கொண்டு போய் ஆத்தாளிடம் நீயே எல்லாவற்றையும் ஏற்றுக்கொள் என்று சொல்லி விட்டு உண்டியலில் போட்டு விடுவது.
 
சரி யார் கோயிலுக்கு கொண்டு செல்வது ? இதை நேர்ந்தவர்கள்தானே கொண்டு செல்லணும் ? ஆத்தாடி நான் வரமாட்டேன் நீ கொண்டு போ அப்படியானால் ஆத்தா என்னை ஒன்றும் செய்ய மாட்டாளா ? நாம்தான் ’கில்’லர்ஜி ஆயிற்றே ஆகவே விதி விலக்கு போலும் உண்மையான காரணம் ஊருக்கு இளைத்தவன் பிள்ளையார் கோயில் ஆண்டி அது நான்தான்.

 

சரியென்று உறவினர், மற்றும் பக்கத்து வீட்டு பெண்கள் இருவருடன் அங்கு போனேன். சுமார் அரை மணித்தியாலம் முடிச்சுகளை அவிழ்த்து துணிகளை வேலியோரத்தில் வீசிவிட்டு காசுகளை கோயில் குளத்தில் கையில் வைத்து அலசினேன். அத்தோடு எனது ஐம்பத்தி ஒன்றையும் இணைத்து ஆத்தாளிடம் மனமுருகி வேண்டி விட்டு காசுகளை உண்டியலில் போட்டு விட்டேன்.

 

பிறகு சற்று நேரம் உட்கார்ந்து இருந்தேன். அப்பொழுது வயதான பெண்மணி ஒருவர் தம்பி இந்தப்பெயரை இந்தப் பேப்பரில் எழுதிக்கொடுங்கள் என்றார். பையில் எழுதுகோல் சொருகி வைப்பதால்தான் நமக்கு இந்த வேலை.. நாமும் எம்.பி.டி.சி படித்தவர் என்பதை உலகறிய வைக்க வேண்டும் என்பதற்காக இப்படி சிறு அகவையிலிருந்தே தொற்றிக்கொண்ட பழக்கமிது. ஆங்கிலத்திலும், தமிழிலும் டேன்ஸின் சாம் என்று அழகாக சிறிய பேப்பரில் எழுதி இருந்தது. இதை அப்படியே பெரிய ஏ-த்ரீ பேப்பரில் எழுத வேண்டும் பிறகு இதையும் நேர்த்திக்கடனாக கட்டி விடுவார்கள்.

 

பெயர்தானே என்று எழுதிக் கொடுப்போம் என்று வாங்கிய நான் முதலில் அரபு மொழியில் எழுதுவோமா ? என்று நினைத்தேன் ஆத்தாளுக்கு அரபு தெரியுமா ? கடவுள் உலக மக்கள் அனைவருக்கும் பொதுவானவர்தானே ? தெரியாமலா இருக்கும் ? வேண்டாம் பிறகு இந்த அம்மாள் வேறு மாதிரி பிரச்சனையை கிளப்பி விடலாம் ஆகவே தமிழிலேயே எழுதுவோம் என்று பெரிய எழுத்தாக டேன்ஸின் சாம் என்று எழுதிக் கொடுத்தேன். பேப்பரை மீண்டும் என்னிடம் கொடுத்து அவளோட பேசக்கூடாதுனு எழுதுங்க என்றது ஆஹா வில்லங்கம் வீராயி வேலையை காண்பிக்கிறதே...

 

அவளோடவே திரியிறான் நிவேதிதா கூட இனிமேல் பேசக்கூடாதுனு எழுதுங்க வார்த்தைகளின் நீளம் கூடிக்கொண்டே சென்றது. இப்படி எழுதுவதால் ஆத்தா நம்மை தண்டிப்பாளா ? மனசாட்சி சொல்லியது மாட்டாள் என்று. காரணம் இரண்டு பேருமே இந்துவாக இருந்து இப்படி எழுதச் சொன்னால் ஒருவேளை சொந்தங்களாககூட இருக்கலாம் எழுதினால் தவறாகலாம். இங்கு மதமே வேறுபடுகிறது இந்தப் பெண்மணி நினைப்பதில் தவறில்லையே ? சரி இந்தப் பெண்மணி இந்துவா ? கிருஸ்துவா ? பார்த்தால் இந்துவாகத்தான் இருந்தது ஆஹா இந்தப் பெண்மணி ஆத்தாளிடம் வைக்கும் ஆப்பு டேன்ஸின் சாமுக்கா ?  நிவேதிதாவுக்கா ? அல்லது கில்லர்ஜிக்கா ?

 

பெண்மணி சொன்னதை எழுதிக் கொடுத்தேன், உறவினர் கேட்டார் தப்பாக ஏதும் எழுதச் சொல்லவில்லையே ? இல்லை என்று தலையாட்டி வைத்தேன். ஏனோ தெரியவில்லை அந்த எழுதுகோலும் அத்தோடு காணாமல் போனது. சரி இதற்காகவெல்லாம் காளி துணை புரிவாளா ? மனம் அசை போட்டது பிரதமர் பதவியை எனக்கு மாற்றிக்கொடு என்று எழுதிப் போடலாமா ?

 

இந்தியாவை நாமாவது பின்னோக்கி மெல்லரசு ஆக்கலாமே... வேண்டாம் திருச்சிக்காரவுங்க கோபத்துக்கு ஆளாக வேண்டாமென்று அந்த எண்ணத்தை ‘’என்னத்தே’’ என்று கை விட்டேன். மகிழுந்தை ஓட்டி வரும்போது மனம் நினைத்தது நிவேதிதாவுக்கு இனி யார் துணை ?

 
கில்லர்ஜி தேவகோட்டை 

 Share this post with your FRIENDS…