கொரோனா கடுப்பு ஊசி

வணக்கம் நட்பூக்களே... கடந்த 13.01.2022 அன்று பொங்கலுக்கு முன்தினம் கோவிட் ஷீல்ட் என்ற கொரோனா தடுப்பு ஊசியை அரசு மருத்துவமனையில் போட்டுக் கொண்டேன் இதுவே எனது முதல் ஊசி என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. பொதுவாக எனக்கு சிறு அகவையிலிருந்தே ஊசி போட்டுக் கொள்வது பிடித்தமில்லாத விடயம்.

அபுதாபியில் இருந்தபோது... மூன்று வருடங்களுக்கு ஓர்முறை விசா நீட்டிப்பு செய்யும்போது மருத்துவமனை சென்று குருதி பரிசோதனை செய்து ஊசி போட்டுக்கொண்டு சான்றிதழ் வாங்கி வந்து கொடுக்க வேண்டும். இதனைக் கடப்பது எனக்கு ஒட்டகக் கொம்பாக இருக்கும்.

 

பிறகு உடல் நலமில்லாமல் போனால் மருத்துவமனை போவதில்லையா ? என்று கேட்க வேண்டாம் எந்நிலை வந்தாலும் உடலை உதறி விட்டு நடந்து விடுவேன் கண்டிப்பாக ஊசி போடும் நிலைக்கு போகவே மாட்டேன். அதன் நிலைப்பாட்டுக்காக மட்டும் நான் கொரோனா ஊசி போடுவதை தவிர்க்கவில்லை முக்கியமாக இந்திய பிரதமர் மற்றும் தமிழக முதல்வர் இவர்களிடம் நம்பிக்கை இல்லை.

 

ஆம் கொரோனா ஊசியால் வரும் பின் விளைவுகளுக்கு அரசு பொருப்பு இல்லையாம். அவசர வேலையாக வெளியூர் செல்லும் பொழுது பயணங்களில் தடுப்பு ஊசி போடப்பட்டு விட்டதா ? என்று அதிகாரிகள் பரிசோதிக்கின்றார்களாம். இதன் காரணமாகவே நானும் தடுப்பு ஊசி போடுவதை கடுப்புடன் வேறு வழியின்றி ஏற்றுக் கொண்டேன். எஸ்.பி.பி. விவேக் மற்றும் உலகம் அறியாமல் மறைக்கப்பட்ட சுப்பன், குப்பன் இவர்களின் மறைவு என்னை கதி கலங்க வைத்து இருந்தது. மரணம் என்னை என்றுமே சலனப்படுத்தியதே இல்லை..

 

//மரணம் நம்மை தழுவும்போது நாம்

அதை அணைத்துக் கொல்ல’வேண்டும்//

 

என்பதே எமது தாரக மந்திரம் ஆனால் கொரோனாவால் அசிங்கப்பட்டு நமது சரீரத்தை இந்த இந்திய மண் எம்மை உண்ணக்கூடாது என்பதே எமது அவா ஆகவே எனக்கு அழகிய மரணம் அல்லது ஆனந்த மரணம் இவைகளை ஆராதிக்கின்றேன்.. மருத்துவமனைக்கு செல்லும் முன்பே மின்னஞ்சல், வலைப்பூ இணையத்திலிருந்து (Sign out) வெளியேறி விட்டேன். சில்லரைக் கடன்களை கொடுத்து விட்டேன், முக்கிய கடன்களைக் குறித்து எதை வைத்து எப்படி கொடுக்க வேண்டும் என்பதை நண்பர்களுக்கு (குறிப்பு உறவுகளுக்கு அல்ல) இணைய வழியாக கடிதம் எழுதி பொதுவெளியாகவும் வைத்து விட்டேன். பொதுவாக எனக்கு வரவேண்டிய பணத்தை எழுதி வைப்பதைவிட நான் கொடுக்க வேண்டிய பணத்தை எழுதி வைப்பதில் ஒண்ணே முக்கால் அகவையிலிருந்து பழகிக் கொண்டவன்.

 

நான் கடனோடு மரணிப்பதை என்றுமே விரும்பியதில்லை காரணம் நான் கோடிக்கணக்கில் சம்பாரித்தவன். இன்று உறவுகளால் பெரும் பகுதி இழந்து சிறிய அளவில் கடன்காரன்தான். ஆயினும் கடனோடு பயணித்தால் மீண்டும் அந்தக் கடனை அடைக்க மறுபிறவி எடுத்து வரக்கூடும் அப்பொழுது மீண்டும் மோடி போன்ற பிரதமர்களை சந்திக்ககூடும் அது மட்டுமல்ல நமது சந்ததிகளை அப்பாவம் தொடரும் என்பதே எமது முதல் பிரதானம். ஆகவே ஆயிரம் கோடிகள் சம்பாரித்து வைப்பதைவிட ஒரு ரூபாய்கூட கடன் பாக்கி வைக்காமல் மரணிப்பவனே பாக்கியசாலி

 

சாம்பசிவம்-

ஒரு சின்ன ஊசி போடுறதுக்கு டெல்லி, சென்னை, திருச்சிகாரவுங்களை எல்லோரையும் இழுத்து இத்தனை அக்கப்போரா ?

 

Chivas Regal சிவசம்போ-

பொங்கலுக்கு முதல்நாள் ஊசி போடும்போது மறுநாள் பொங்கல் கொண்டாட முடியாமல் போகவும் சாத்தியம் உண்டே ?

 

சிவாதாமஸ்அலி -

இவருதான் முப்பது வருசமாக தீபாவளி, பொங்கல், கொண்டாடுவது இல்லையே.... ?