என் நினைவுக்கூண்டு (2)

இதன் பின்னணிகளை அறிவதற்கு கீழே சொடுக்கலாம்...

விண்ணிலிருந்து வீழ்ந்த நட்சத்திரம் விண்ணிலே !

கண்மணிக்கு கண்ணீரஞ்சலி

முதலாம் கூண்டு

வேண்டாம் ஜி.ஹெச். என்ற மரணமடம் ஆனால் சிலிண்டரும், ஒயரின் இணைப்பும் உன்னுடனே என்ன செய்வது  ?

வேறு வழியின்றி நுழைந்தோம் உன்னுடன். புறப்படும் அவசரத்தில் உனது ஃபைல்கள் கைமாறி விட்டது உடன் பைக்கில் கொண்டு வந்தனர் விவேக்கும், தமிழ்வாணனும் அவசரப்பகுதி நுழைவாயிலில் ஃபைல்கள் வந்து கொண்டு இருக்கும் விடயத்தை சொன்னபோது சிறிதும் சஞ்சலமின்றி செவிலியர்கள் சொன்னார்கள் அப்படி ஓரமாக நில்லுங்கள் வழி நெடுகிலும் ரத்தக்கறைகள் சுத்தம் செய்ய யாருமில்லை அப்பொழுதுதான் விபத்து நடந்து துடிக்க, துடிக்க சிலர் ஒருவர் கண்ணெதிரே அடங்கி கொண்டு இருந்தார் நான் கேட்க நினைத்தேன் இருப்பினும் முடியவில்லை காரணம் உன்னைக் காப்பாற்றுவதுதானே எனக்கு முக்கியம் ஒரு இளைஞன் முகம் முழுவதும் காயமுடன் தனக்கு அடிபட்ட விடயத்தை யாருக்கோ மரணத்தின் விளிம்புக்கே சென்று விட்ட பயத்தில் சொல்லிக் கொண்டு அங்கும் மிங்குமாய் நடப்பதைக்கண்ட செவிலியர் ஒருத்தி சொன்னாள் //யோவ் அலப்பறை பண்ணாம ஒரு இடத்தில நில்லு// என்ன இது கொஞ்சம்கூட மனசாட்சி இல்லையா ? சிறிது நேரத்தில் ஃபைல்கள் வந்து விட உன்னை ஐ.சி.யூ கொண்டு போகச் சொன்னார்கள் என்னை உள்ளே விட அனுமதிக்கவில்லை நான் செவிலியர்களிடம் வாதாடி இல்லையெனில் நான் வீட்டுக்கு போகிறேன் என்றதும் அனுமதி கிடைத்தது காரணம் நானில்லை என்றால் உனது ஒத்துழைப்பு அவர்களுக்கு கிடைக்காது என்பதை அறிந்ததால் இருப்பினும் எனது வார்த்தைக்கு அங்கு கிடைத்த மரியாதை இங்கு கிடைக்கவில்லை காரணம் அங்கு நிமிடத்துக்கு நிமிடம் பணம் கட்டிக்கொண்டே......... இருந்தேன்.

உள்ளே நுழைந்த பொழுதே அது மரணமடம் போன்றே இருந்தது உனக்கு சுவாசம் போகும் மாஸ்க் மாட்டி இருந்தார்களே.... அது பிறந்த குழந்தைக்கு மாற்றும் அளவிலான சிறியதாக இருந்தது அதனுள் உனது மூக்கும், வாயும் சிறைபட்டு சுவாசம் இழுத்துவிட இடமில்லாமல் உனக்கு அந்த கண்ணாடி போன்ற மாஸ்க் வியர்க்கும் பொழுது நான் அதை வெளியே எடுத்து விடும் பொழுது நீ சந்தோஷப்பட்டு விழிகளால் நன்றி சொல்வதை அறிந்தேன் மேலும் நீ அதனால்தான் சுவாசிக்க கஷ்டப்படுவதையும் உணர்ந்து செவிலியரிடம் சொன்னால் அவள் எனது பேச்சை கேட்காதது மட்டுமல்ல என்னை வெளியே போகச்சொன்னாள் எனக்கு புரிந்து விட்டது இவள் உன்னை கொன்று விடுவாள் என்று இருப்பினும் நான் உன்னை விட்டு போகாமல் உன்னுடனேயே இருந்தேன் மற்றவர்கள் அனைவரும் வெளியே....

நள்ளிரவு ஒரு மணி இருக்கும் பிறகு நீ //அண்ணே கக்கூஸ் போகணும்// என்றவுடன் உன்னை அழைத்துக்கொண்டு போனேன் உள்ளே சென்றதும் என்னை //நீ வெளியே போ// என்றாயே... நான் பக்கத்திலேயே கண்ணீருடன் நின்றேன் மீண்டும் கேட்டாயடா... //ய்யேன் அழுவுறே ?// உனக்கு நான் என்ன சொல்வது ? மீண்டும் பெட்டுக்கு வந்ததும் என்னைப் பார்த்து கோணல் வழித்தாயே.... நீ மரணத்துக்கு கால்மணி நேரம் முன்புவரை நன்றாய்த்தானே இருக்கிறாய் பிழைத்து விடுவாய் என்றுதானே நினைத்தேன் உனக்கு உடை மாற்ற வேண்டுமென்று என்னை வெளியே போகச்சொல்ல நான் பரவாயில்லை இருக்கிறேன் என்று சொன்னதை அவர்கள் ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை பிறகு வேகமாக வெளியே வந்து பெரிய தங்கையை அழைத்து வந்து உள்ளே விட்டேன் நீயாவது கொஞ்சம் தைரியசாலி எனலாம்... என்ன செய்வது உனக்கு துணைக்கு விட்டு வெளியே சென்றேன் அதுவரை எனது கையை நீ விடவே இல்லை //போகாதண்ணே// என்றாயடா அதுதான் நீ என்னுடன் பேசும் கடைசி வார்த்தை என்று நான் நினைக்கவே இல்லையடா...

மீண்டும் நான் உள்ளே வந்தவுடன் உன்னைப் பார்த்தேன் உன்னிடம் அசைவில்லை உனது கால்களை பிடித்துப்பார்த்தேன் ஜில்லென்று இருந்தது கண்டு அதிர்ந்தேன் சற்று முன்தான் உனது உயிர் பிரிந்து இருக்க வேண்டும் செவிலியரை அழைத்து சொன்னேன் உடன் பயிற்சி பெறும் வடநாட்டு பெண்ணொருத்தி மருத்துவராம் அவள் உன்னைவிட பாதி வயது குறைந்தவள் போலவே இருந்தால் விளையாட வேண்டிய வயதில் உயிரின் மதிப்பு இவளுக்கு எப்படித் தெரியும் ? டெதஸ்கோப்பை எடுத்து உன்னை பரிசோதித்தாள் நான் அவளையே பார்த்துக்கொண்டு இருந்தேன் என்ன ஆக்டிங் பண்ணுறியா ? எனது விழிகளில் கொலைவெறியை கண்டவள் சற்றே பின் வாங்கி செவிலியரை அழைத்து விபரம் சொல்லி விட்டு அடுத்த அறைக்குள் நுழைந்து பூட்டிக்கொண்டாள் நிச்சயமாக அவள் பெண் மருத்துவராக இல்லாமல் ஆணாக இருந்திருந்தால் எதையாவது பிடுங்கி குத்தியிருப்பேன் எனது கோபத்தை கட்டுப்படுத்த முடியாத நான் உன்னுடன் இணைக்கப்பட்ட வயர்களை எல்லாம் பிடுங்கி எறிந்தேன் உடன் எனது செல்லில் நீ பெட்டில் அவசியமில்லாமல் கொல்லப்பட்ட நிலையில் இருந்ததை புகைப்படம் எடுத்தேன் செவிலியர் என்னை சத்தமிட கோபம் தாங்காமல் உன் தங்கச்சியா இருந்தால் இப்படி செய்வியா ? என்று கேட்டேன் எனது அலறல் சத்தம் கேட்டு அடுத்த வார்டிலிருந்து இரண்டு ஆண் மருத்துவர்கள் வந்து புகைப்படம் எடுத்ததற்காக போலீஸுக்கு போன் செய்வதாக சொல்லவும் நிலைமையை உணர்ந்தேன் நான் உனக்காக ஜெயிலுக்கு போவதால் பிரச்சனை இல்லை ஆனால் உன்னை நான் காணவே முடியாத அளவுக்கு செய்து விடுவார்கள் என்பதைவிட உன்னை நல்ல முறையில் அடக்கம் செய்ய முடியாமல் உன்னை அலைக்கழித்து விடுவார்களே.... என்ற கவலையில் அமைதியானேன் எத்தனையோ உயிர்கள் பிரிந்த, கொல்லப்பட்ட இடத்தில் உனது உயிர் பிரிந்ததை இன்னும் என்னால் ஏற்றுக்கொள்ள முடியவில்லையடா... வீட்டில் வைத்திருந்து உனது உயிர் பிரிவதை பார்த்து இருந்திருக்கலாமே.... தவறு செய்து விட்டேன் உன்னை இங்கு கொண்டு வந்தது என் தவறு. வனிதா உனது உயிர் பிரிந்த நேரம் நள்ளிரவு 2:30 am

கூண்டுகள் சுழலும்...