கொங்காச்சிறுக்கி

சில நேரங்களில் தொலைக்காட்சிகளில் புதுமுக நடிகைகள் பேட்டி கொடுப்பதை பார்த்து இருப்பீர்கள் அவர்கள் சில குறிப்பிட்ட முன்னணி நடிகர்களை சொல்லி அவருக்கு ஜோடியாக நடித்து விடவேண்டும். இதுதான் என் ஆசை என்று சொல்வார்கள்.

இதில் நடித்து முடித்து விட்ட நடிகை சொல்வாள் அவருக்கு ஜோடியாக நடித்தது பூர்வஜென்ம புண்ணியம் என்று ஏண்டி கொங்காச் சிறுக்கிகளா... நான் தெரியாமல்தான் கேட்கிறேன் நீ காசுக்காக நடிச்சே, அவனும் காசுக்காக நடிச்சான் மொள்ள மாறிப்பயலும், முடிச்சவித்த சிறுக்கியும் சேர்ந்ததில் புண்ணியம் எங்கே வந்துச்சு ? தயாரிப்பாளர் அப்படினு ஒருவர் இருக்கின்றாரே அவர் முதல் போடவில்லை என்றால் திரைப்படம் வெளியாகுமா ? இதில் இன்னொரு கூத்து தெரியுமா ? இவளும் தனது திறமையை முன்னுக்கு காட்டி பெரிய நடிகை ஆகி விட்டால் என்று வைத்துக் கொள்வோம் அப்பொழுது அந்த நடிகன் சாதாரணமானவன் ஆகி விடுகின்றான் காசுக்காக முக்கியமானதை இழந்தவள்கள் எப்படியும் பேசலாம்தானே... இதற்கு அடிப்படை காரணமென்ன ? இந்தக் கூட்டங்களுக்குதானே சமூகத்தில் மரியாதை கொடி கட்டிப்பறக்கின்றது.

பண்டைக் காலங்களில் இவர்களை கூத்தாடி என்று சமூகம் இழிவாக ஒதுக்கி வைத்திருந்தது இன்று இவர்களைக் கண்டு ஆத்தாடி என்று சொல்லும் அளவுக்கு இவர்களின் நிலைப்பாடு உயர்ந்து விட்டது இன்றைய இளைஞர்கள் படிக்காத பட்டிக்காட்டு பெரியவர்களை மதிப்பதில்லை இவர்கள் ஏதோ வானத்திலிருந்து குதித்தது போல அதேநேரம் படிக்காத பட்டிக்காட்டு மனிதர்கள் நடிகைகளுக்கு கோயில் கட்டுவதில்லை படித்தவர்கள்தான் ரசிகர் மன்றம், நற்பணி மன்றம் என்று ஏதோ அப்பாமார்கள் உழைத்து வைத்த பணத்தில் இந்த மாதிரியான இழிவான செயல்களில் ஈடுபடுகின்றார்கள் விஞ்ஞான வளர்ச்சி படிப்பறிவின் வழியாகத்தானே இவ்வளவு உயரத்துக்கு உயர்ந்து வளர்ந்து இருக்கின்றது ஆனால் நமது தமிழ் நாட்டு மாணவர்களுக்கு மட்டும் இப்படியான சிந்தனை போவதற்கான காரணம் என்ன ? வளர்ப்பு முறை சரியில்லையா ? இருக்கலாம் என்பதே எமது கணிப்பு இதற்கு ஒரேயொரு விடயம் சொல்கிறேன் நமது நாட்டில் பெரும்பாலானோர் ஏதாவது கட்சியில் இருந்து கொண்டுதான் இருக்கின்றனர் அவர்களுக்கு இது தவறாக தோன்றவில்லை ஆகவே மகனின் இந்தப்போக்கு அவர்களுக்கு தவறாக தெரியாத காரணத்தால் மகனைப்பற்றிய கவனிப்பு முறையில் சறுக்கல் இதன் காரணமாக நாட்டில் ரசிகர் மன்றங்கள் பெருகி விட்டது இதை தடுப்பதற்கு முதலில் தந்தையர்கள் கட்சி உறுப்பினர் என்ற நிலையிலிருந்து வாழ்க்கைக்கு அவசியமான தனது குடும்பத்தைப் பற்றிய உணர்வுகள் வரவேண்டும் தாயைப்போல பிள்ளை நூலைப்போல சேலை என்றும், அப்பனுக்கு பிள்ளை தப்பாமல் பிறந்திருக்கு என்றும் சொல்வது இதனால்தான் சிந்திப்போம் செயல் படுவோம் நமது நலனுக்காக...