கிலி கிளி கிழி

இந்தப் பதிவுக்கு முதன் முதலாக வருபவர்கள் இதன் தொடர்பான கீழ்காணும் பதிவுகளை படித்த பிறகு தொடர்ந்தால் பதிவின் காரணங்கள் விளங்கும் இதில் கொக்கி போட்டு தொடர் பதிவாக்கிய அன்பின் ஜி குவைத் மன்னர் திரு. துரை செல்வராஜூ அவர்களுக்கு நன்றி.

01. Mineral Water 02. Dr.6 முகம் 03. சங்ககிரி, சகுனி சடையாண்டி 04. தங்க முட்டை 05. Killing Hospital

சடையாண்டி, மந்தக்கட்டி, மொக்கைராசு மூவரும் வாழ்க்கையில் முதன் முறையாக மாருதி சொகுசு வேனில் போவதால் சந்தோஷமாக சிரித்துக் கொண்டு டாக்டர் K 7 ஐக் காண.... போய்க் கொண்டிருந்தனர் டிரைவிங் ஸீட்டிலும், முன்புற அடுத்த ஸீட்டிலும் இருவர் யாருமே பேசவில்லை ஸ்பீக்கரில் மறைந்த T.M.S. 

// யாரடா மனிதன் இங்கே கூட்டி வா அவனை இங்கே இறைவன் படைப்பில் குரங்குதான் நீ இங்கே // 

என்று ஆணையிட்டுக் கொண்டு இருந்தார் வேன் நகரை விட்டு ஒதுக்குப்புறமாய் பிரமாண்டமாய் கட்டியிருந்த கில்லிங் ஹோஸ்பிட்டலை நோக்கி சென்றது எமெர்சென்ஸி வழியாக போனது பார்க்கிங் செல்லாமல் பின்புறமுள்ள பிரத்யேகமான வழியில் சென்று நின்றதும் ஒருவன் இறங்கி வந்து.

ம் இறங்குங்க...

மந்தக்கட்டி கேட்டான்.

என்னங்க பின்னாலே கொண்டு வந்துட்டீங்க ?

இது முக்கியமானவங்களுக்கு நீங்க விஐபி இல்லையா... அதனாலதான், டேய் மாரி இவங்க மூணு பேரையும் மேலே டாக்டர் ரூமுக்கு கூட்டிப்போ.

வாங்க... ஸார்.

ஸாரா...  நம்மளையும் ஸார் ? மனம் விமலன் சாரின் சிட்டுக் குருவியாய் பறந்தது மூவரையும் கூட்டிப்போனவன் பக்கவாட்டில் இருந்த லிப்டில் நுழைந்து ஆறாவது தளத்தின் பொத்தானை அமுக்கவும் லிப்ட் விர்ர்ர்ர்ர்ர்ர் என்று மேலெழும்பவும் வாழ்வில் முதல் முறையாக லிப்டில் போனதும் மூவேந்தர்களுக்கும் மகிழ்ச்சி சில நொடிகளில் நின்று விட வெளியேறி பக்கவாட்டில் இருந்த மாடிப்படிகளின் வழியே மேலே அழைத்துப்போய் கதவைத் திறந்தான் கட்டடத்தின் ரூப் திறந்தவெளி காற்று உய்ய்ய்ய்ய் என்று வீசியது A/c in மிஷின்கள் ஓடிக்கொண்டு இருந்தன, தெற்கு மூலையில் ப்ளாஸ்டிக் வாட்டர் டாங்க் பிரமாண்டமாய் உட்கார்ந்து இருந்தது காம்பவுண்ட் சுவருக்கு மேல்ன அடிக்கு கனமான கம்பி வலையால் சுற்றுசுவர் சடையாண்டி கம்பிகளின் ஓட்டை வழியாக தூரத்தில் வலைப்பதிவர்கள் பகவான்ஜியும், கில்லர்ஜியும் பார்ட்னராக வாங்கிப்போட்ட கொங்காணி ஆறு ஓடிக்கொண்டிருக்க சரக்கு ரயில் வந்து கொண்டு இருந்தது பக்கக்தில் தனது வீட்டை கண்டதும் கத்தினான்..

இங்கே வாங்கப்பா ய்யேன் வூடு தெரியுதுப்பா..

ஓடி வந்த மந்தக்கட்டியும், மொக்கைராசும் பார்த்து விட்டு...

அட ஆமாலே..

என்றனர் அழைத்து வந்தவன் சொன்னான் ஸார் அங்கேயெல்லாம் போகாதீங்க டாக்டர் ரூமுக்கு வாங்க மறுபுறத்தில் இருந்த கதவைத்திறக்க பிரமாண்டமான ஹால் பிறகு பக்கவாட்டில் இருந்த அறையைத் திறந்து உள்ளே போங்க ஸார் மொக்கைராசு கேட்டான்

டாக்டர் இங்கேயா...  இருக்காரு... ?

ஆமா உள்ளே உட்காருங்க... அவர்கள் உள்ளே போனதும் படக்கென்று கதவைப்பூட்டினான் பூட்டியதும் மூவருக்கும் மனதில் கிலியாகியது காரணம் அறைரையிருட்டு 0 வாட்ஸ் பல்பு அதுவும்கூட அரைக்கரண்டு என்பது போல் மூலை ஓரத்தில் நான்கு நபர்கள் உட்காரும் அளவில் நீண்ட சேர் பக்கத்தில் தண்ணீர்ப் பானையும், டம்ளரும் மூவருமே தண்ணீர் குடித்தனர் உட்கார்ந்து கொண்டு ஒருவரையெருவர் மாறி மாறிப் பார்த்தனர் பேசவில்லை சரியாக பனிரண்டு நிமிடம் கழித்து கதவு திறக்கப்பட்டது பின்புறமும் இருட்டு ஆஜாகு பாகுவான ஆறு பேர் நுழைந்தவுடன் மூடப்பட்டது ஒருகுரல் கேட்டது மூணுபேரும் ட்ரெஸ் எல்லாம் கழட்டி அந்தச் சேருல போடுங்கடா...

ய்....யேன்.. ?  

மந்தக்கட்டி கேட்க.. போடுங்கடாங்கறேன்... அடுத்த நொடி இருவரும் வேட்டி சட்டையை கழட்டிப்போட்டு சுடர்மணி ஜட்டியுடன்... சடையாண்டி வேட்டி மட்டுமே கழட்டி விட்டு வழக்கமான பின்புறம் ஜன்னல் வைத்த டவுசருடன்.. உங்கள்ல சடையாண்டி எவன்டா... ?  ந்....நான்தேன் சில நொடிகள்தான்... பிறகு... சுமார் 38 நிமிடங்கள், 47 நொடிகள்.... தொடர்ந்து.... இடி முழக்கமாய்....

 ‘’அய்யோ‘’ ‘’அம்மா’’ ‘’ஆத்தா’’ ‘’விட்ருங்க’’ ‘’ஐயய்யோ’’ ‘’கடவுளே’’ ‘’அம்...மா’’ ‘’மாரியாத்தா’’ தொடர்ந்து... மீண்டும் ‘’அய்யோ’’ ‘’அம்மா’’ ‘’ஆத்தா’’ ‘’விட்ருங்க’’ ‘’ஐயய்யோ’’ ‘’கடவுளே’’ ‘’அம்...மா’’ ‘’மாரியாத்தா’’ 

இப்படியான அலறல் இல்லை கதறல் ஒலி ஒழிந்து ஒளி பிறந்தது அறையில் தரையில் சக்கையாக மொக்கைராசு, மந்தக்கட்டி, சடையாண்டி ஜன்னல் டவுடரில் பகுதி கீழே சிதறிக் கிடந்தது மஞ்சள் நிறத்தில் துணியிலான ஸ்டிக்கர் அதில் சுடர்மணி என்று எழுதி கீழே கிடந்தது... இத்தனைக்கும் மூவருக்குமே உடலில் சிறிய அளவில் நககீறலோ, ஒருதுளி ரத்தமோ வரவில்லை முகமும் சிதைக்கப் படவில்லை கிலி கிளி கிழித்து எடுத்து விட்டார்கள் ஒருவன் கதவைத்திறந்து விட நர்ஸிங் ட்ரெஸ்ஸில் பகுதி முகத்தை மூடிய இரண்டு ஆண்கள் வந்து அவர்களது வேலையை கவனிக்க மற்ற ஆறு பேரும் களைப்பு தீர தண்ணீர் குடித்தார்கள் நர்ஸெஸ் மூவருக்கும் முகத்தைத் தவிற உடலில் அங்கங்கு திட்டுத்திட்டாய் சிகப்பாய் இருந்த இடங்களில் மருந்து தடவினார்கள் ஆளுக்கொரு ஊசி இடுப்பில் போட்டார்கள் வெண்ணீர் டவலால் ஒற்றி எடுத்தார்கள் தலை முடியை சீவி விட்டார்கள் பிறகு கண்களால் ஜாடை காண்பித்து விட்டு வெளியேற... ஒருவன் சொன்னான்.

எந்திரிச்சு ட்ரெஸ்ஸை போடுங்கடா...

தட்டுத் தடுமாறி மூவரும் எழுந்து வேட்டி சட்டையை எடுத்துப் போட்டுக்கொள்ள சேரில் உட்காருங்கடா... ஒருவன் செல்லை எடுத்து.

ம்.. கொண்டு வா...

சிறிது நேரத்தில் கதவு திறக்க கம கம என்று பிரியாணி வாசம் திண்டுக்கல் தலைப்பாக்கட்டு போல.. ஒருவன் பெரிய தட்டில் அறையின் மையத்தில் கீழே வைத்து விட்டு போனான்.   

டேய் மூணு பேரும் சாப்புடுங்கடா... இப்போ திரும்பி வருவோம்.

சொல்லி விட்டு கதவைச்சாத்தி விட்டு வெளியேறினார்கள் ஆறு பேரும் அறையில் மூவேந்தர்கள் மட்டுமே அவர்களுக்கு இப்பொழுது என்ன  நடந்தது ?  என்பதை கணிக்கவே முடியவில்லை கண்மூடி கண் திறப்பதற்குள் எவ்வளவு வேகமாய் முடிந்து விட்டது வாழ்நாளில் எவ்வளவோ இடங்களில், எவ்வளவோ நபர்களிடம் ஏன்... போலீஸ் ஸ்டேஷனில் கூட அடி வாங்கி மூஞ்சி முகரைகளை பெயர்த்து விட்டு இருக்கின்றார்கள் ஆனால்  இவர்கள் காயமே இல்லாமல் அடிக்கின்றார்களே.... எப்படி ? நம்மூர்காரங்கே அடி மாதிரி இல்லையே... மந்தக்கட்டி கேட்டான்.

ஏலே, இவங்கே எந்த ஊருக்காரங்கெலே  இந்த அடி அடிக்கிறாங்கே... ?

மேல் விட்டத்தை வெறித்துப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான் மொக்கைராசு தட்டில் இருக்கும் பிரியாணியை வாயில் எச்சில் ஒழுக பார்த்துக் கொண்டிருந்தான் சடையாண்டி.

ஏலே, கேட்டது காதுல விழலே ?

ஏப்பா, இவங்கே தேவகோட்டைக்காரங்களேதாம்பா.

எப்படிலே  சொல்லுதே சடையா ?

நான் கல்யாணத்தப்போ மதினியா வீட்டுக்கு நானும் யேம் பொஞ்சாதியும் போயிருந்தோம்பா... அப்ப, டாஸ்மாக்ல 7 ½ ஆயிடுச்சுப்பா அப்போ இதே மாதிரிதான் அஞ்சு பேரு என்னையும், யேம் சகலைப் பாடியையும் ரவுண்டு கட்டி அடிச்சாங்கே.. இவங்கே கட்டாயமா தேவகோட்டைதான் சாப்புடுவோம்பா பசிக்குது ராத்திரி வூட்டுக்கு போகலையா பொஞ்சாதி கஞ்சி ஊத்தலபா...

ஏலே, அதுலே வெசத்தை வச்சுருப்பாங்கலே...

சட்டென நினைவு தெளிந்த மொக்கைராசு...

ஏலே அப்படினா... பிரியாணியை திம்போம்லே..

என்னலே ... வெசமுன்னு சொல்லுதேன் திம்போம்முங்குறே ... புத்தி பெரண்டு போச்சாலே ?

ஆமாலே பாத்தியாலே ? ஊத்துக்குழிகாரங்கே மாதிரி ஊமைக்குத்தா... குத்துறாங்கெலே நம்மளைப்பாத்தா அடி வாங்குனவங்கே மாதிரியாலே இருக்கு மாப்புள்ளே மாதிரி ஜோவடிச்சுட்டு போறாங்கே.. வலி உசுரு போவுதுலே... அதுக்கு பிரியாணியத் துன்னுபுட்டு சாவோம்லே.. நான் வாழ்க்கையில பிரியாணியே இப்பத்தான் பாக்குறேன்லே.. அவங்கே வந்தா ஏன்டா திங்கலைனு... அடிப்பாங்கலே.. என்னலே சடையா ?

என்று கேட்டு முடிப்பதற்குள் சடையாண்டி பிரியாணியில் கிடந்த ஒரு கோழிக்காலை எடுத்து கடித்து விட்டான் இரண்டு நொடி தாமதித்து மொக்கைராசும் கை வைக்க மாற்றம் ஒன்றும் நிகழாததால் மந்தக்கட்டியும் நமக்கு கிடைக்காதென நினைத்து கை வைத்து முழுவதும் சாப்பிட்டு முடித்து தண்ணீர் குடித்து விட்டு தரையில் சாய்ந்தார்கள் சடையாண்டி ய்யேவ்வ்வ்வ்வ் என்றான்.

சிறிது நேரத்தில் கதவு திறக்கப்படும் ஓசை கேட்டது.

தொடரும்...