One Day in Oman

2010 ஒமான் நாடு மஸ்கட் நகரம்.

நானும், நண்பருடைய குடும்பத்தினரும் நண்பருடைய சகலை அங்கு குடும்பத்துடன் இருக்கிறார் அவர்களைக் காண்பதற்காக போனோம் U.A.E எல்லையில் நுழைவாயிலில் பாஸ்போர்ட்டில் விசா அடித்து காருக்கும் இன்சூரண்ஸ் அடித்துக்கொண்டு கிளம்பினோம்.

 நண்பரது குடும்பம்

பொதுவாக அரபு நாடுகளில் நாடு விட்டு நாடு விருந்தாளிடி போகும்போது போவோரின் நடைமுறை விசாவில் உள்ள பொச்ஷிசன் பார்ப்பார்கள் லேர்களுக்கு அனுமதி இல்லை காரணம் அவர்கள் போனால் அந்த நாட்டில் எங்காவது ஒளிந்து கொண்டு வேலை செய்து விடுவார்கள் என்ற அச்சம் எனது நண்பரோ கம்பெனி ஓனர், நான் அரசாங்கத்தில் வேலை செய்பவன் நாங்கள் இருவரும் அந்த வேலையை செய்ய வேண்டிய அவசியமற்றவர்கள் ஆகவே எங்களுக்கு அனுமதி உண்டு இதை ஏன் குறிப்பிடுகிறேன் என்றால் நிறைய பேருக்கு இந்த விபரம் தெரியாமல் எல்லையில் போய் திருப்பி விடப்படுகிறார்கள்

ஒருநாள் முழுவதும் ஊரைச்சுற்றினோம் பல இடங்களையும் பார்க்கும் பொழுது விளங்கியது நிறையத் தமிழ்த் திரைப்படங்கள் இங்குதான் ஸூட்டிங் நடந்திருக்கின்றது என்பது போகும் இடமெல்லாம் ஒமான் அரேபியர்கள் பலரும்  என்னை அதியசமாகப் பார்த்தார்கள் காரணம் மீசை மிகப்பெரிய மாலுக்குப் போனோம் அனைவருமே எந்த நாடென்று கேட்டார்கள் பலரும் என்னுடன் புகைப்படம் எடுத்துக்கொள்ள விரும்பி எடுக்க, என்னுடன் வந்த இரண்டு குடும்பத்தார்களும் சிரிக்க, எனக்கு சங்கடமாக போய் விட்டது நண்பர் வேறு நான் டோக்கன் கொடுக்கிறேன் தலைக்கு பத்து ரியால் என்று மேற்கொண்டு சூடேற்றி விட்டார் சுமார் ஐம்பது பேராவது புகைப்படங்கள் எடுத்திருப்பார்கள் U.A.Eயில் பலமுறை இந்த மாதிரி நடந்திருந்தாலும் அன்று ஏனோ கூடுதலாகப்பட்டது அந்நாட்டில் U.A.E போல் பில்டிங்குகள் உயரமாக இல்லை என்றாலும் ரசிக்கக்கூடிய பாறை மலைகள் அழகு, பீச் இடங்கள் அழகு, ‘’ஹரிதாஸ் கடை’’ இது மிகவும் பிரபலம் தெரியாதவர்கள் இருக்க முடியாது.

எல்லாம் முடிந்து இரவு 11.00 மணிக்கு U.A.E நோக்கி திரும்பினோம் காரை நான்தான் ஓட்டி வந்தேன் அவுட்டோரில் கேமராக்கள் இல்லாத இடங்களில்160 K.M வேகத்தில் முதல் ட்ராக்கில் ஓட்டி வந்தேன் வழி கொடு என்று சொல்லும் லைட்டை அடித்துக்கொண்டே விரட்டி வந்தேன் ஒரு இடத்தில் ஒருவன் வழி கொடுத்து விட்டு பின்னால் வந்து போட்டான் பாருங்கள் ஜிகினாலைட் வந்தவன் போலீஸ் சிஐடி (அவ்வ்வ்வ்வ்வ்)

 உள்ளே நுழைந்து மறுபுறம் செல்லும் படகு

 படகில் போகும்போது எடுத்தேன்

 நானும்,  மருமகள் பர்ஹானாவும்...

 யூ.ஏ.ஈ. மன்னர். ஷேக் கலீஃபாஹ் ஸாயித் பின் சுல்த்தான் அல் நஹ்யான்

 

 நானும். நண்பரும்...

 நண்பரின் சகலையும் நானும்...

 அரபு நாட்டில் இப்படியொரு கடையா ?

 யூ.ஏ.ஈ. எல்லையில்...

ஒரு ஓரமாய் நிறுத்தினேன் பின்னால் நிறுத்தி விட்டு வந்த அரபி உடையணிந்தவர்

நான் போலீஸ் சிஐடி

தனது ஐடியை என்னிடம் காண்பித்து விட்டு

லைசென்ஸ் எடு

கொடுத்தவுடன் வாங்கிப் பார்த்து விட்டு

ஏன்.. இப்படி லைட் போட்டு வர்றே ?

நாங்க எமராத் காரில் சகோதரியும், குழந்தைகளும், இருக்காங்க நாளைக்கு இந்தியா போகணும் அதனாலதான் வேகமாப் போறோம்,

என்னை மேலிருந்து கீழ் பார்த்து விட்டு காருக்குப்போய் பெண்ணும், குழந்தைகளும் இருப்பது, காரின் நம்பரைப் பிளேட்டைப் பார்த்து உண்மையென அறிந்து விட்டு...

சரி வேகமாப்போ தப்பில்லை இப்படி பக்கத்தில் வந்து லைட் போட்டால் என்னைக்கண்டு சரி இதே பெண்களாக இருந்தால் பயந்து போய் எதிலாவது மோதி இருப்பார்கள்

சாரி

அனைவரது பாஸ்போர்ட்டையும் செக் செய்தபின்

நீ வேறு நாட்டிலிருந்து வந்ததால் சும்மா விட்டேன் இல்லை என்றால் அபராதம் எழுதியிருப்பேன்

நன்றி சொல்லி விட்டு கிளம்பினோம். ஒருவேளை காரில் சகோதரியும், குழந்தைகளும், இல்லாமல் நானும், நண்பரும் மட்டுமிருந்தால் கண்டிப்பாக அபராதம் எழுதி தீட்டியிருப்பார் பிறகு நான் அலைந்து லைசென்ஸ் வாங்குவதற்குள் லைசென்ஸே வேண்டாம் என்ற நிலைக்கு ஆகிவிடுவேன் ஆனாலும் மறுவருடம் கார் ரினுவலுக்கு போகும்போது பிடிபடும் இல்லையெனில் நான் எத்தனை வருடம் கழித்து கேன்ஷலில் வந்தாலும் ஏர்ப்போட்டில் பிடிபட்டு வட்டியோடு அபராதம் கட்டப்படுவேன் காரணம் அனைத்தும் கணினி வழி, தவறு செய்தவன் தப்பிக்க 99 % வழியில்லை.

 நண்பருடைய ப்ளாட் இருந்த பில்டிங்

 சட்டென சாலையைக் கடந்த அரேபியக் கிறுக்கன்

 ஒமான் நாட்டின் மிகப்பெரிய பள்ளி வரும் வழியில்

 லூலூவில் மகளுக்கு நினைவாக கடிகாரம் வாங்கினேன்

 நண்பர் வேலை நிகழ்த்திக் கொண்டிருந்த பில்டிங்

கொசு’’று

ஒருவேளை அபராதம் கட்டப் பணம் இல்லையெனில் கைது செய்யப்பட்டு ஜெயிலில் வேலை கொடுத்து அபராதப் பணமும், டிக்கெட் பணமும் வரும்வரை உழைத்து அதன் பிறகு மீண்டும் அந்த நாட்டிற்கு விசா கிடைக்காதவாறு நமது பாஸ்போர்ட் விடயங்கள் குறிக்கப்பட்டு ஊருக்கு விடுதலைக் கைதியாக அனுப்பி வைக்கப்படும்.