You Want See Big size ? Just Click One Time Photo Inside.
பழத்தில் மனிதப்பொம்மை.
ஜெர்மனி பெர்லினில்தான் அந்நாட்டின் பாராளுமன்றம்
இருக்கிறது எனது இனிய இந்திய பாராளுமன்றத்தில் நுழையாத கில்லர்ஜி ஜெர்மன்
பாராளுமன்றத்தில் நுழைந்தது வாழ்வில் மறக்க முடியாத அனுபவம் இருப்பினும் சபாநாயகர்
நாற்காலியில் உட்கார முடியவில்லையே என்ற ஆதங்கம் இன்றுவரை தொடர்கிறது...
(அவ்வ்வ்வ்வ்
சகோ மைதிலி சத்தமில்லாமல் படிக்கோணும் கேட்டோ)
பெர்லின் சுவர் மேற்கு ஜெர்மனியும், கிழக்கு
ஜெர்மனியும் இரண்டு துண்டுகளாக பிரிக்கப்பட்டபோது சுமார் 111.9 கி.மீ நீளம் அளவுக்கு (1961 ஆகஸ்ட 13) குறுக்கே பெரும் சுவர் எழுப்பினார்க(ல்)ள்
(இந்தச் சுவற்றின்
பலம் இரண்டு டண் எடையுடன் கூடிய ட்ரக்
வந்து மோதினாலும் ‘’ட்ரக் கண்டம்’’ அந்த அளவுக்கு பலமுடன் கட்டப்பட்டது
நமது நாட்டு அரசியல்வாதிகள் குறித்துக் கொள்ளவும்)
பிறகு பெரும் முயற்சிக்குப் பிறகு
மீண்டும் இணைக்கப்பட்டபோது... அந்தச் சுவர்களை இடிக்க ஆரம்பித்தார்கள் நகரின்
மையப்பகுதியில் இருந்ததை குறுக்கே சாலைகளை அமைக்கும்போது அங்கும் இங்குமாக
இடிக்கத் தொடங்கியது கழுதை தேர்ந்து கட்டெறும்பு ஆனது போல கொஞ்சம் கொஞ்சமாக
இடித்தது போக தற்போது அங்கு மிங்குமாக சுமார் மூன்று கி.மீ
மட்டுமே ஞாபகச்சின்னமாகவும், எதிர்கால தலைமுறையினர் காணவேண்டும் என்பதற்காகவும்,
குறிப்பாக வலைப்பதிவர் கில்லர்ஜி வந்து காணவேண்டுமே என்ற உயர்ந்த, உரத்த
சிந்தனையின் காரணமாகவும் வைத்திருந்தார்கள் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.
இதில் உள்ளதெல்லாம் ’’திண்டுக்கல் பூட்டு’’ தான் சரி சாவி எங்கே ? கீழே நதி
ஒடிக்கொண்டிருக்கிறதே... அதில்தான் ஏன் ? அதை வேறு பதிவில்தான்
சொல்லமுடியும் காரணம் விசயம் அம் ’’பூட்டு’’
ஜெல்
என்ற ஒரு வகையான மீன் தலையும் தெரியாது வாலும் புரியாது.
வானூர்தியின் இயந்திரம்.
நண்பரின் அசாத்தியமான
தைரியம்.
சுவற்றின் ஓரம்....
பெண்கள் கூட்டத்தில்
மாட்டிக்கொண்ட அப்பாவி.
நண்பர்களை உட்கார வைத்து
மரியாதையாக நிற்கும் ஸ்கூல் பையன்.
பின்புறம் ஐந்தறிவு.
ஏதாவது புரிகிறதா ?
You Want See Big size ? Just Click One Time Photo Inside.
பென்ஸ் மியூசியத்தில் சரித்திரக்குறிப்பு சொல்லும்
தாணியங்கி இயந்திரம்..
நாடு இரண்டு துருவங்களாக
பிரிக்கப்பட்டபோது காதலர்களும் பிரிக்கப்பட வேண்டிய சூழலும் அமைந்தது அப்பொழுது
இருபுறமும் காதலர்கள் அழுது புலம்பி எழுதிய வார்த்தைகளும் சித்திரங்களும்தான்
நாம் சுவற்றில் காண்பது இந்த சித்திரங்கள் கோணலும் மாணலுமாக இருப்பினும் அதிலும்
சில நேர்காணல் இருந்ததை என்அகக்கண் உணர்த்தி என்முகக்கண் கசிந்தது உண்மையே...
அந்தக் கண்ணீரில் ஒரு துளியை எடுத்து சுவற்றில் தேய்த்து விட்டேன் அவர்களின் ஆன்மா
சாந்தியடையட்டும் என்று இந்த சுவற்றை அன்றிலிருந்து இன்றுவரை புதுப்பித்துக் கொண்டே
வருவதுதான் அதன் சிறப்பு காரணம் பழமையை போற்றிப் பாதுகாப்பதில் இந்தியர்களைவிட
ஜெர்மனியர்கள் உயர்ந்தவர்கள் என்பது எனது சிற்றறிவுக்கும் எட்டியதே...
இதைச்சொல்வதில் எமக்கு துளியளவும் பயமில்லை காரணம் நான் படிக்காதவன் மட்டுமல்ல,
எதற்கும் படியாதவனும்கூட மாற்றான் தோட்டத்து மல்லிகைக்கும் மணமுண்டு என்பதில் நான்
உடன்பாடுள்ளவன்.
(மேலும் காரணம் மதுரை பதிவர்
விழாவுக்கு வந்தபோது வாழ்வில் முதல் முறையாக மதுரை திருமலை நாயக்கர் மஹாலுக்குள் போனேன் என்
கண்களால் சுட்டெடுத்தேன் சித்திரங்களை அந்த வேதனைகளை தங்களுடன் நிச்சயம் பகிர்ந்து
கொள்வேன் விரைவில்)
எனது அப்ரூவல் கிடைத்தவுடன்...
எனது மேற்பார்வையில்...
முதன் முதலாக
இடிக்கப்பட்டபோது...
பீர்த்திருவிழா ஆம் ’’பீர்’’
குடிப்பதற்கு (ஒரு வாரம்) திருவிழா.
இது பேருந்துகள் செல்லும்
சாலை அல்ல எட்டாவது மாடி.
எங்கள் தி கிரேட் தேவகோட்டையில் இதை ராட்டிணம் என்போம்.
பெர்லின் ஜூ வின் முகப்பு.
எனது கைப்பேசிக்கு
ஜெர்மன் தூதரகத்திலிருந்து வந்த குறுஞ்செய்தி கைப்பேசி அரபு மொழியில் இருப்பதால் அரபியுடையதோ...
என எண்ணவேண்டாம் எனது கைப்பேசியை அரபு மொழியில்தான் வைத்திருப்பேன் ஐயமெனில் கீழே
காண்க....
எனது
அன்றைய கைப்பேசி.
கொல்லப்பட்டவர்களின்
நினைவாக...
நாடு இணைக்கப்பட்டாலும்
நெருக்கடியான நகரத்தின் மையத்தில் சாலையின் நடுவில் யூ.எஸ்.ஏ ராணுவம் செக்
பாய்ண்ட் அமைத்து இன்று வரை நின்று கொண்டு இருக்கிறார்கள் என்பதும் குறிப்பிடப்பட வேண்டிய விடயம். பின்னணி அரசியல்
சரி அது வேண்டாம் நமது நாட்டு திருடர்களையே நாம் கேள்வி கேட்கத்
திராணியில்லாதபோது... நமக்கெதற்கு ? மேலும் நண்பர்கள் எல்லோரும் யூ.எஸ்.ஏ ராணுவ
வீரர்களுடன் புகைப்படம் எடுக்கும்போது நான் என்ன ? செய்தேன் என்றால்
யூ.எஸ்.ஏ அலுவலகத்தில் 10 யூரோ கட்டணம்
வாங்கிக்கொண்டு நமது கடவட்டையில் (PASSPORT) ஆர்மி முத்திரைகள்
குத்திக் கொடுக்கிறார்கள் கீழே புகைப்படத்தில் எனது கடவட்டை காண்கவும்.
எனது கடவட்டை (Passport) ஆர்மி முத்திரைகள்.
நாம் இந்த இடத்திற்கு வந்திருக்கிறோம் என்பது ஊர்ஜிதமாவது
மட்டுமல்ல, உலகில் எங்கு சென்றாலும் அந்த முத்திரைகளை கண்டதும் நமக்கு வாழ்த்து
சொல்வதோடு நம்மை பெருமையோடும் பார்க்கிறார்கள் என்பதைதை நான் உணந்திருக்கிறேன் ஒருயொரு நாட்டைத் தவிர அது
எந்தநாடு ? வேறு எந்தநாடு நமது இனிய இந்தியாவில்தான் ஆம் மதுரை
பதிவர் விழாவுக்கு வரும்போது தமிழ்ச்சங்கம் வளர்த்த மதுரை விமான நிலையத்தில்தான்
சுங்க அதிகாரியுடன் சண்டை எனது கையில் கோடரி இல்லாத காரணத்தால் ? அவரு(னு)க்கு ஆயுசு கெட்டி
(உண்மையில்
நம் தமிழன் அந்த இடத்திற்கும் சென்று வந்திருக்கிறானே, என பெருமைப்படவேண்டிய
விடயம் நண்பர்களே... சத்தியமாக சுயநலத்திற்க்காக சொல்லவில்லை)
அதென்ன சண்டை ? இதையெல்லாம் சுற்றுலா வந்த இடத்திலேயா சொல்ல முடியும் வேற எங்கே... வேற எங்கே ? வேற பதிவுதான்.
பூங்காவில்...
முன்பதிவை
காணாத நண்பர்களே கூடுதல் புகைப்படங்கள் காண கீழே சொடுக்குக...
மேலும்
புகைப்படங்கள், காணொளி அடுத்த பதிவில்...
எனக்கு
ஆச்சர்யம் என்னவென்றால் நான் எதற்காக ஜெர்மனி வந்தேன் என்பதை
திரு. தில்லை அகத்தார் அவர்கள் முதல் பதிவில் சரியாக கருத்துரை சொல்லி இருந்ததுதான்.