விதியே சிரித்தது

விதி என்பது உண்மையா ? எனக்கு இதில் நம்பிக்கை இருந்ததில்லை பிறகு நம்பிக்கை வந்தது 1991-ல் ஒரு பத்தாயிரம் ரூபாய் இருந்திருந்தால் என் வாழ்க்கை நாசமாய் போயிருக்காது ஒரு செல்வந்தரிடம் போய்க் கேட்டேன் அவர் நினைத்திருந்தால் கொடுத்திருக்கலாம் என் வாழ்வை காப்பாற்றி இருக்கலாம் மறுத்து விட்டார். எனக்கு பத்தாயிரம் பெரிய பணமே அல்ல ! காரணம் அன்றைய காலத்தில் நான் வாரம் 1000/ ரூபாய் வரை சம்பாரித்துக் கொண்டு இருக்கின்ற தொழிலாளி, என் வாழ்வு நாசமாக அவரும் காரணமாகி விட்டாரே எனக்கு கோபமாய் இருந்தது பின்னாளில் என்னை நானே சமாதானப் படுத்திக்கொண்டேன் அவர் மீது கோபப்படுவது எந்த விதத்தில் நியாயம் ? அவர் எனக்கு கொடுக்க வேண்டும் என்பது கட்டாயமில்லையே எனது விதி இப்படித்தான் நடக்க வேண்டும் என்பது அவர் என்ன செய்வார் ? 

என்னைப் போல் பத்துப்பேர் அவரிடம் போய் பத்தாயிரம் கேட்டால் ? அவர் பிறரிடம் போய் பத்தாயிரம் கேட்கவேண்டிய நிலை அவருக்கு வந்து விடுமே அதனால்தான் அவர் நமக்கு தரவில்லையோ ? பின்னாளில் நான் கேட்காமலேயே எனக்கு பல ஆயிரங்கள் கொடுக்கமுன் வந்தார் நான் மறுத்து விட்டேன், காரணம் எனது பொருளாதாரம் உயர்ந்து விட்டது, அன்றைய காலம் மட்டுமில்லை இன்றைய காலம் வரை அவர் செல்வந்தரே.... என் மரணகாலம் கடந்தும் நிலைக்கட்டும் அவர் செல்வந்தர் வாழ்வு என இந்த தருணத்தில் இறைவனை வேண்டிக் கொள்கிறேன். என்வாழ்வு கெட்டது போல் யாருக்கும் கெடக்கூடாதென நினைத்து கேட்டவருக்கெல்லாம் என்னால் முடிந்ததை உதவினேன் என்ன ஆனது... போனவன் போனான்டி என்ற கதையானது திருப்பிக் கொடுத்தது யாரென திரும்பிப்பார்க்கிறேன் திருப்புல்லாணி தொடங்கி திருவண்ணாமலை வரை அது திருப்பதி ஏழுமலையானுக்கு கோவிந்தா, கோவிந்தா திருப்பிக் கொடுக்கவில்லை திருந்தாத ஜென்மங்கள். உதவி செய்பவனை கோமாளி ஆக்கி விடுவதால்தான் யாரும் உதவமுன் வருவதில்லை, எனக்கு மீண்டும் 1991 ஞாபகம் வந்தது அவர் கோமாளி அல்ல ! அறிவாளி.

1991-ல் நான் 10000/ ரூபாய் கேட்டது, ஒரு திருமணத்தை நடத்த அல்ல !

ஒரு திருமணத்தை நிறுத்த...

Yes that Marriage for KILLERGEE

(குறிப்பு - பணம் எதற்காக கேட்டேன் என்பது இன்றுவரை அவருக்கு தெரியாது)