ஜீவன்

நானொரு ராசியில்லாதவன் என்று எல்லோருமே என்னை ஓரங்கட்டியே வந்தார்கள் என்மனம் வேதனைப்படுமென யாருக்குமே கவலையில்லை இருப்பினும் என்னைப்பற்றி கவலைப்படவும், கலங்காதே உனக்கும் ஒருகாலம் வருமென, என்னை சமாதானப்படுத்தவும் ஒரு ஜீவன் இருந்தது ஆதலால் சமாதானப்பட்டு காலம் இன்றுவரை ஓடிவிட்டது...

ஒருமுறை நண்பனுக்கு பெண் பார்க்க போனோம் நான் மறுத்தும் நண்பன் என்னைத்தான் வரவேண்டுமென கட்டாயமாக அழைத்துப் போனான் காரணம் பாசம் அல்ல மற்ற நண்பர்கள் எல்லாம் அவனைவிட அழகானவர்கள் ரயில் நிலையத்திற்க்கு போனால் ரயில் ரத்து யாரோ தீவிரவாதகும்பல் தண்டவாளத்தில் ஃபாம் வைத்ததால் கடைசி நேரத்தில் அறிந்து அப்புறப்படுத்தி விட்டார்கள், பேரூந்தில் போகலாம் எனநான் சொன்ன, யோசனையை நிராகரித்தார்கள் காரணம் அபச குணமாகி விட்டதாம் அதற்கு காரணம் நான்தான் என்று, என் காதுபட முணுமுணுத்தார்கள்... நான் மனதுக்குள் சந்தோஷப்பட்டேன் நல்லவேளை ரயில் விபத்துக்குள்ளாகாமல் பலருடைய உயிர் பாதுகாக்கப்பட்டது.

ஒருமுறை பக்கத்து வீட்டு பவானிக்கு இடுப்புவலி உடனே ஓடிப்போய் டாக்ஸி பிடித்து வா என்றார்கள் நான் உடனே ஸ்டாண்டுக்கு போய் தெரிந்த டாக்ஸியை அழைத்து வந்தேன்... பவானியும், கூடுதலாக மூன்று பெண்களும் ஏறிக்கொள்ள சுகந்தி நர்ஸிங் ஹோம் விடு எனச்சொல்ல டிரைவர் சரியான வழிக்கு வண்டியை திருப்ப, நான் கண்ணாடியார் வீதி வழியா போ என்றேன் இந்தவழி நேரமாகுமே என்ற டிரைவரை நான் முறைக்க.. அந்த வழியே போனால் மோகனா வீட்டு வாசலில் நிற்பாள் நாம் காரில் போவதை அவளும் பார்க்கட்டுமே சரியாக வலைவில் மோகனா வீட்டருகே வரும்போது திடீரென வழி மறித்த ரவுடிக் கும்பலொன்று தலைவர் இறந்துட்டாரு வண்டி எல்லாம் ஓடக்கூடாது போ போ திரும்பிப்போ எனவிரட்ட... எவ்வளவோ கெஞ்சியும் திருப்பி விட்டார்கள், டிரைவர் என்னை முறைத்து அட மூதேவி தொண்டியார் வீதி வழியா போயிருந்தால் இந்நேரம் ஆஸ்பத்திரிக்கு போயிருக்கலாமே ஏண்டா இங்கிட்டு கூட்டி வந்தே ? இந்த தரித்திணியம் புடிச்சவனை கூட்டி வந்தாலே ஏடாகூடமா ஆகுமே எல்லா பெண்களும் என்னைத் திட்டினார்கள், நிலைமை விபரீதமாக பவானிக்கு இடுப்புவலி முற்றி காரிலிருந்து இறங்கவும் வேறு வழியில்லாமல் மோகனாவின் வீட்டுக்குள் நுழைந்ததுதான் தாமதம் அடுத்த கால்மணி நேரத்தில் சுகப்பிரசவம் ஆண் குழந்தை பிறந்து விட்டது சுற்று வட்டார பெண்கள் எல்லோரும் பிரசவத்தை குறித்து பொரணி பேசிக்கொண்டிருக்க... டிரைவர் வண்டியில் பாணட்டை திறந்து ஏதோ செய்து கொண்டிருக்க... நானும் மோகனாவும் கண்களால் மௌனமொழி பேசிக்கொண்டிருந்தோம்... எப்படியோ சுகந்தி நர்லிங் ஹோம் போகாமல் சுகப்பிரசவம் இருபதாயிரம் ரூபாய் லாபம் அதே டாக்ஸியில் வீட்டுக்கு வந்தோம்...

ஒருமுறை நண்பர்கள் ஐந்துபேர் சேர்ந்து ஊட்டி சுற்றுலா போனோம், மொத்தமாக பணத்தை என்னிடம் கொடுத்து செலவு கணக்கை என்னை கவனிக்க சொல்லி விட்டார்கள், லேக்கில் குதிரை சவாரி போனோம் குதிரைக்காரனுக்கு பணம் வாங்கும்போது பாக்கி ஐந்து ரூபாய் இல்லை அண்ணே அஞ்சு ரூபாய்க்கு லாட்டரி சீட்டு வாங்கிகங்கண்ணே.. என்றான் சரியென வாங்கி கொண்டேன் கவனமாக நண்பர்கள் நம்பரை குறித்துக் கொண்டார்கள் காரணம் பொதுப்பணமாம் அடுத்து தொட்டு உள்ள தொட்டபெட்டா போனோம் நான்கு நாள் கோலாகலாமாக கழித்து திண்டுக்கல் வழியாக வரும்போது தலைப்பாக்கட்டு பிரியாணி ஹோட்டலில் சாப்பிட்டு விட்டு வெளியே வரும்போது ஐயா தர்மம் பண்ணுங்கசாமி... ஒரு பெரியவர் கேட்கவும் பாக்கெட்டில் சில்லரையில்லை மற்றவர்களிடம் சுத்தமாக எதுவுமே இல்லை எனக்கு பாவமாக இருந்தது கையில் வந்த லாட்டரிச் சீட்டை விழுந்தா எடுத்துக்கங்கய்யா... எனச்சொல்லி விட்டு வந்தேன் இரண்டு பேர் திட்டினார்கள் ஏண்டா சில்லரை இல்லைனா வரவேண்டியதுதானே... என்னமோ வள்ளல் பரம்பரை மாதிரி கையில உள்ளதை கொடுக்குறே ? ஊரும் வந்துவிட்டோம் ஒருவாரம் கழித்து பரசுராமன் வீட்டுக்கு வந்தான், ஏண்டா வீணாப் போனவனே லாட்டரிச் சீட்டுக்கு ஒரு லட்சம் விழுந்துருக்கு அதை தூக்கி கொடுத்துட்டியேடா... ? சிறிது நேரத்தில் மற்ற மூவரும் அம்மை-அப்பனோடு எனது வீட்டாரும் சேர்ந்துகொண்டு தருத்திணியம் புடிச்ச மூதேவி இனி அந்த ஆளை எங்கே போயி... புடிக்கிறது திண்டுக்கல்ல இருக்கானோ இல்லை நாமக்கல்லுக்கு போயிட்டானோ ? எப்படியோ எங்க புள்ளைங்களுக்கு நாமம் போட்டுட்டான் உங்கபுள்ளை. தாண்டவமூர்த்தி அப்பா தாண்டவமாடினார், எல்லோரையும் சமாளித்து அப்பாதான் மன்னிப்பு கேட்டு அனுப்பி வைத்தார், நான் அந்த பெரியவருக்கு நல்லதுதானே செய்தேன், எல்லோரும் ஏன் என்னை திட்டுகிறார்கள்.?.

இருப்பினும் எனக்காக அந்த ஜீவன் மட்டும் ஆறுதல் கூறியது கவலைப்படாதே அந்தப் பெரியவர் உனக்காக இறைவனிடம் பிரார்த்திப்பார் அதன் மூலமாகவாது உனக்கும் ஒரு காலம் வரும், அந்த ஜீவன் யார் தெரியுமா ? என் மனசாட்சி

த