விமான நிலையத்தில், கில்லர்ஜி

தமிழ் வளர்த்த மதுரை விமான நிலையம்

பெரும் பாலும் விடுமுறைக்கு தாய்நாடு வந்து மீண்டும் வேலைக்கு திரும்புபவர்களுக்கு பொருட்சுமைகள் குறைவாகவே இருக்கும், நானும் எனது சுமையை லக்கேஜில் சேர்த்து விட்டு வழக்கம்போல் எனது கைக்குழந்தை எனது கழுத்தில் தொங்கி கொண்டு இருந்தது, சுங்க அதிகாரிகளின் சோதனை முடிந்து, கடவட்டையில் முத்திரை குத்தி, விமானச்சீட்டை பரிசோதித்து இருக்கை எண் அட்டையும் வழங்கி விட்டார்கள் அனைத்தும் முடிந்தது அடுத்து செல்ல வேண்டியது விமானத்தின் உள்ளேதான் ஒரு அதிகாரி என்னை நிறுத்தினார் கடவட்டையை கேட்க கொடுத்தேன்.

எங்கே போறீங்க ?

அபுதாபி.

ஃபோட்டோ பாஸ்போர்ட்டில் ஒரு மாதிரி, விசாவில் ஒரு மாதிரி, நேரிலே வேற மாதிரி இருக்கீங்க ?

ஆமா, ஸார் அது எடுத்து மூணு வருஷமாச்சு அன்றைக்கு அப்படியிருந்தேன்.

ஏன் ?

அது என்னோட பழக்கதோஷம் வருஷத்துக்கு ஒரு தடவை மாற்றிடுவேன்.

ஒரு மாதிரியாக பார்த்தார்

கேமரா புதியதா ?

இல்லை பழையது.

எல்லோருமே வரும்போதுதான் கொண்டு வருவாங்க நீங்க போகும்போது வச்சுருக்கீங்க...

நான் பல நாட்டுக்கும் போவேன் அதனாலதான்.

கையிலே வச்சுருக்கீங்க லக்கேஜ்ல போடாமல்... ?

எப்பவுமே கையிலேதான் இருக்கும் நான் ஃபோட்டோ எடுத்துக்கிட்டே இருப்பேன்.

இங்கே, ஃபோட்டோ எடுக்ககூடாது.

இங்கே எடுத்தால் நீங்க நடவடிக்கை எடுக்கலாம்.

கேமராவை சோதிக்கனும் புதுசா ? பழசானு ?

கேமராவை ஸ்விட்ச்சை ஆன் செய்து ஃபோட்டோவை திறந்து காண்பித்தேன், வரிசையாக பார்த்தவர் தினமலர் பேப்பரில் மதுரை வலைப்பதிவர் விழா வந்திருந்த பேப்பரை ஃபோட்டோ எடுத்து வைத்திருந்தேன் தேவகோட்டை தியாகிகள் ரோட்டில் ஒருசிறுவன் கையில் கோடரியோடு சிங்கத்தை விரட்டிக்கொண்டு ஓடும்போது பார்த்ததை எடுத்திருந்தேன் மதுரை அண்ணாநகரில் சாக்கடையை மறைத்து தடுப்புச்சுவர் கட்டாமல் ரோட்டில் சைக்கிள் பைக்கில் நடந்து போகிறவர்கள் உள்ளே விழுந்து விடும் சூழல் அதைப் புகைப்படம் எடுத்திருந்தேன் பதிவு எழுதுவதற்காக... அனைத்தையும் பார்த்தவர் கேட்டார்

இதென்ன சாக்கடையை ஃபோட்டோ எடுத்து இருக்கீங்க ?

இதுவரை நான் பொறுமையாகவே பதில் சொல்லிக்கொண்டு இருந்தேன்

ஆமா.

ஏன் ?

அது என்னோட இஷ்டம்.

அப்பன்டௌண் ஒரு மாதிரியாக பார்த்தான்ர்

இந்த பத்திரிக்கையிலே இருப்பது யாரு ?

நாந்தான்.

எப்போ வந்தது  ?

இன்றுதான்.

நீங்க அபுதாபியிலே என்ன வேலை செய்றீங்க ?

பத்திரிக்கை துறையிலே...

அரபு நாட்டுல பத்திரிக்கை துறையில எப்படி வேலை கொடுப்பாங்க ?

நான் அடுத்த நாட்டு செய்திகளை சேகரிப்பேன் இதுதான் என்னோட வேலை.

இந்த சாக்கடை ஃபோட்டோவை பத்திரிக்கையில போடுறதுக்கா ?

ஆமா என் கண்முன் எது நடந்தாலும் எழுதுவேன் புகைப்படம் எடுப்பேன்.

எந்த நாட்டுக்கு போயிருக்கீங்க ?

அமெரிக்கா, ஜெர்மனி, ஃப்ரான்ஸ், ஸ்விட்சர்லாண்ட், உகாண்டா, ஆஸ்திரேலியா இன்னும் நிறைய போயிருக்கேன்.

எதுக்காக போனீங்க ?

ஊர் சுத்திப்பார்க்க... செய்தி சேகரிக்க...

மீண்டும் கடவட்டையை சோதித்தார் விமானம் புறப்பட இன்னும் நேரம் இருக்கிறது என்பது எனக்கும் புரிந்து விட்டது மேலும் சுங்க சோதனை முடிந்து விமான இருக்கை எண் வாங்கிய பிறகு நாம் எக்காரணம் கொண்டு வெளியே போக முடியாது மேலும் விமான இருக்கை எண் பெறப்பட்ட பயணி கண்டிப்பாக விமான நிலையத்துக்கு உள்ளேதான் இருக்கமுடியும் அந்தப் பயணிக்காக விமானம் புறப்படும் நேரம் கடந்தும் இருபது நிமிடம் காத்திருக்கலாம் என்பது விதிமுறை.

இப்படித்தான் சென்னை விமான நிலையத்தில் என்னை ஒருமுறை உள்ளே நுழைய விடாமல் ½ மணி நேரம் அலைய விட்டார்கள் போராடி உள்ளே சென்ற நான் விமான இருக்கை எண் வாங்கிய பிறகு பழிக்குப்பழி வாங்க கழிவறைக்கு உள்ளே போய் உட்கார்ந்து கொண்டு விமானத்தை பத்து நிமிடம் நிறுத்த வைத்து அனைவரையும் சுற்றுல விட்டேன் என்பது வேறு கதை. வேண்டுமானால் நான் அவசர வேலையாக வீட்டுக்கு போகிறேன் எனச் சொல்லி பயணத்தை ரத்து செய்தாலொழிய அதுவும் பணம் கண்டிப்பாக கிடைக்காது மேலும் ஒரேயொரு காரணம் இருக்கின்றது நம்மீது கிரிமினல் குற்றம் சுமத்தப்பட்டு போலீஸார் வேண்டுமானால் நம்மை அழைத்துப் போக முடியும் வேறு எந்தக் கொம்பனாலும் நமது பயணத்தை நிறுத்த முடியாது இது அவருக்கும் தெரியும் எனக்கும் தெரியும்

இது என்ன ஸ்டாம்பு நிறைய அடிச்சு இருக்கு ?

அது என்ன முத்திரைனு உங்களுக்கு தெரியாதா ?  

கேள்விக்கு பதில்.

இப்பொழுதுதான் எனக்குள் உறங்கி கிடந்த சைத்தான் விழித்தான் எமிரேட்ஸில், நம்மை சந்தேகத்தின் பேரில் பொது இடத்தில் விசாரிக்கும் சிஐடியைக்கூட நீங்க யாரு ? உங்களோட ஐடியை காண்பிங்க என்று கேட்கலாம் அவர்களும் காண்பித்து விட்டே நமது ஐடியை கேட்பார்கள் இதற்கு அங்கு உரிமை உண்டு ஆனால் பலரும் கேட்பதில்லை நான் கேட்டிருக்கிறேன் அதையும் பக்கவமாக கேட்டால் கோபப்படமாட்டார்கள் காரணம் அரபிப்பசங்க என்னைப் போன்ற அப்பாவிகளைக் கண்டால் விளையாட்டுக்காக சிஐடியைப் போல் நடித்துக் கேட்டு வாங்கி கொண்டு ஓடிவிடுவார்கள் அவர்கள் தூக்கி வீசிவிட்டு போய் விடுவார்கள் என்பது வேறு விசயம் பிறகு நாம் போலீஸ் ஸ்டேஷன் அலைய வேண்டியது வரும்

இந்த முத்திரை ஜெர்மனி பெர்லினில் அடித்தது.

யூஎஸ் ஆர்மினு, போட்டுருக்கு....

ஆமா.

ஜெர்மனினு சொல்றீங்க ?

சார் உண்மையிலேயே தெரியலையா ? இல்லை வேற ஏதும் ஐடியாவா ?

ஐடியானா ?

வேறென்ன சார் ஜெர்மனி பெர்லினில் யூ.எஸ். ஆர்மி இருப்பது தெரியாதா ?

சரி அமெரிக்கா விசா ஸ்டாம்பு இல்லையே ஏன் ?

அது என்னோட பழைய கடவட்டையில் இருக்கு.

பழையது எங்கே ?

தேவகோட்டையிலே இருக்கு, எடுத்து வரவா ?

என்ன நக்கலா ?

பின்னே உங்களுக்கு வேண்டியது என்ன ? நான் இப்போ போற நாட்டுக்கான விசாவும் விமான டிக்கெட்டும் சரியா இருக்கானு எல்லா சோதனையும் முடிஞ்சு விமானத்துக்கு உள்ளே போறதுக்காக அனுப்பிட்டாங்க நீங்க அதிகாரினுங்கிறதுக்காக கடைசி சோதனையில வந்து இவ்வளவு அவசியமில்லாத கேள்வி கேட்கிறீங்க... இது என்னோட மூணாவது கடவட்டை எல்லாத்தையும் வச்சுக்கிறனும்னு அவசியமில்லையே... எனக்குப் பின்னால் சுமார் முப்பது பேர் வரிசையில் நின்றவர்கள் கேள்வி கேட்க ஆரம்பித்து விட்டார்கள்

ஏன் ஸார் எங்களை இப்படி நிறுத்தி வைக்கிறீங்க... எங்களுக்குத்தான் சோதனை முடிஞ்சிருச்சே ?    

சலசலப்பு கேட்டு பெரிய அதிகாரியொருவர் வந்து கேட்க எனக்குப் பின்னால் நின்ற கோட்ஸூட் போட்ட கோமான் ஒருவர் கடகடவென ஆங்கிலத்தில் புகார் அளிக்க ஃபைனல்ல ஏன் இப்படிச் செய்றீங்க ? சுருக்கமாக முடிங்க எனச் சொல்ல என்னை முறைத்து விட்டு எனது கடவட்டையை தந்து விட்டு அடுத்து வந்தவர்களை பெயரையும் வந்தவர்களின் புகைப்படத்தையும் மட்டுமே பார்த்து விட்டு அனுப்பிக் கொண்டிருக்க நான் அருகில் கிடந்த சேரில் உட்காரும் பொழுது ‘’அது’’ எனது கண்ணில் பட எழுந்து அதனருகே போன என்னை அந்த அதிகாரி வெறித்து பார்த்துக் கொண்டு இருந்தார்.

தொடரும்..